Υπολογίζεται ότι το 40% των μετεμμηνοπαυσιακών ορμονοθετικών καρκίνων του μαστού συνδέονται με το υπερβολικό σωματικό λίπος, σύμφωνα με μια νέα έρευνα από την Ισπανία.
Παρόλο που είναι ήδη γνωστό ότι το υπερβολικό σωματικό λίπος αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση ορμονοθετικού καρκίνου του μαστού, το νέο ποσοστό – πάνω από 2 στις 5 περιπτώσεις – είναι σημαντικά υψηλότερο από τα αποτελέσματα άλλων μελετών.
Τα ευρήματά υποδηλώνουν ότι οι παραδοσιακοί δείκτες μέτρησης, όπως ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ), για τη μέτρηση του υπερβολικού σωματικού λίπους μπορεί να υποεκτιμούν τον κίνδυνο και η χρήση πιο ακριβών εργαλείων αποκαλύπτει μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού που αποδίδεται στο επιπλέον λίπος.
Ο ορμονοθετικός καρκίνος του μαστού (ER+) είναι ένας υποτύπος καρκίνου του μαστού.
Εάν οι εξετάσεις δείξουν ότι έχετε καρκίνο του μαστού με θετικούς υποδοχείς οιστρογόνων, αυτό σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα στο μαστό σας έχουν υψηλά επίπεδα οιστρογόνων που τα βοηθούν να αναπτυχθούν.
Ο έλεγχος των επιπέδων των υποδοχέων οιστρογόνων βοηθά τους γιατρούς να σχεδιάσουν τη θεραπεία. Οι γιατροί αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση με χειρουργική επέμβαση και ορμονοθεραπεία.
Αυτός ο υπότυπος καρκίνου του μαστού είναι επίσης γνωστός ως οιστρογονοθετικός καρκίνος του μαστού και ως καρκίνος του μαστού με θετικούς υποδοχείς οιστρογόνων.
Τι προκαλεί τον ορμονοθετικό καρκίνο του μαστού;
Τα κύτταρα στο σώμα σας διαθέτουν υποδοχείς ορμονών. Οι υποδοχείς ορμονών είναι ένας τύπος πρωτεΐνης.
Τα οιστρογόνα στην κυκλοφορία του αίματός σας είναι δυνατόν να προσκολληθούν σε αυτούς τους υποδοχείς. Αυτή η διαδικασία ορμόνης-υποδοχέα αποτελεί μέρος της φυσιολογικής λειτουργίας του σώματος.
Στα υγιή κύτταρα, τα οιστρογόνα βοηθούν τη φυσιολογική λειτουργία και ανάπτυξη των κυττάρων.
Ο ορμονοθετικός καρκίνος του μαστού εμφανίζεται όταν τα οιστρογόνα συνδέονται με πρωτεΐνες στο εσωτερικό των καρκινικών κυττάρων, προκαλώντας την ανάπτυξη των κυττάρων.
Μπορεί επίσης να προκύψει όταν τα οιστρογόνα και μια άλλη ορμόνη, η προγεστερόνη, συνδέονται με πρωτεΐνες στο εσωτερικό των καρκινικών κυττάρων. Ο καρκίνος του μαστού με υψηλά επίπεδα προγεστερόνης είναι ο PR-θετικός καρκίνος του μαστού.
Ο ΔΜΣ μπορεί να μην είναι και το καλύτερο εργαλείο για τη μέτρηση του λίπους και της παχυσαρκίας – ειδικά στις ηλικιωμένες γυναίκες
Η παχυσαρκία, η οποία μετράται παραδοσιακά με τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), έχει συνδεθεί με περίπου το 10% των περιπτώσεων μετεμμηνοπαυσιακού καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με τους συγγραφείς της έρευνας.
Αλλά ο ΔΜΣ μπορεί να μην είναι ο πιο ακριβής τρόπος μέτρησης του υπερβολικού λίπους και της παχυσαρκίας, επειδή λαμβάνει υπόψη μόνο το ύψος και το βάρος. Αυτό ενδέχεται να ισχύει κυρίως για τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.
Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν αν ένα πιο ακριβές εργαλείο, γνωστό ως Clínica Universidad de Navarra-Body Adiposity Estimator (CUN-BAE), θα άλλαζε τον εκτιμώμενο αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ορμονοθετικού καρκίνου του μαστού.
Όπως ο ΔΜΣ, το CUN-BAE χρησιμοποιεί το ύψος και το βάρος, αλλά λαμβάνει επίσης υπόψη την ηλικία και το φύλο.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι το CUN-BAE προβλέπει καλύτερα τον μεταβολικό και καρδιαγγειακό κίνδυνο, αλλά αυτή είναι η πρώτη μελέτη που το χρησιμοποιεί για τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.
Οι νέες μετρήσεις αποκάλυψαν ότι το 42% των ορμονοθετικών καρκίνων του μαστού συνδέονται με την περίσσεια λίπους
Ο σχεδιασμός της μελέτης ήταν ένας έλεγχος περιπτώσεων (μια μελέτη παρατήρησης που συγκρίνει δύο ομάδες για να εξετάσει τους παράγοντες κινδύνου μιας νόσου), η οποία περιελάμβανε 1.033 γυναίκες που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού και 1.143 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες χωρίς καρκίνο του μαστού (η ομάδα ελέγχου).
Οι ερευνητές έλεγξαν διάφορους παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, όπως η διατροφή, η χρήση αλκοόλ, το κάπνισμα και το ιατρικό και αναπαραγωγικό ιστορικό.
Όταν οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον ΔΜΣ για να προβλέψουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, το 23% των μετεμμηνοπαυσιακών περιπτώσεων καρκίνου του μαστού αποδόθηκε στην παχυσαρκία, αλλά όταν χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο CUN-BAE, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 38%.
Όταν η έρευνα επικεντρώθηκε ειδικά στις περιπτώσεις θετικών ορμονικών υποδοχέων – αυτές που συνδέονται στενότερα με την παχυσαρκία – ο πρόσθετος κίνδυνος ήταν ακόμη μεγαλύτερος: 19,9% με τη χρήση του ΔΜΣ σε σύγκριση με 41,9% με το CUN-BAE.
Ο ΔΜΣ είναι γενικά ένας καλός δείκτης μέτρησης του σωματικού λίπους σε μεγάλες πληθυσμιακές μελέτες, αλλά παρουσιάζει περιορισμούς.
Με τη συμπερίληψη του φύλου και της ηλικίας, το νέο εργαλείο μπορεί να είναι ένας πιο ακριβής τρόπος μέτρησης του σωματικού λίπους και των σχετικών κινδύνων, αν και το εργαλείο αναπτύχθηκε σε λευκούς πληθυσμούς και ενδέχεται να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί γενικευμένα σε άλλες φυλές και εθνότητες.
Η σχέση μεταξύ του σωματικού λίπους και του ορμονοθετικού καρκίνου του μαστού
Επειδή η μελέτη ήταν μελέτη παρατήρησης, τα ευρήματα δεν αποδεικνύουν ότι το υπερβολικό λίπος προκάλεσε τον αυξημένο κίνδυνο.
Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσο αυξάνονταν τα ποσοστά σωματικού λίπους, τόσο αυξανόταν και ο σχετικός κίνδυνος.
Ενώ οι γυναίκες με 35 έως 39,9 % σωματικό λίπος είχαν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού κατά περίπου 50 % σε σύγκριση με τις γυναίκες με το χαμηλότερο ποσοστό σωματικού λίπους, ο κίνδυνος για τις γυναίκες με πάνω από 40 % σωματικό λίπος υπερδιπλασιάστηκε.
Γιατί το πολύ λίπος αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού;
Πριν από την έναρξη της εμμηνόπαυσης, οι ωοθήκες είναι η πηγή οιστρογόνων του οργανισμού. Μετά την εμμηνόπαυση, η πηγή παραγωγής οιστρογόνων αλλάζει και μεταφέρεται στους περιφερικούς ιστούς – κυρίως από το λίπος.
Το υπερβολικό σωματικό λίπος μπορεί να προκαλέσει χαμηλού επιπέδου, χρόνια φλεγμονή και να οδηγήσει σε μεταβολικές αλλαγές στον λιπώδη ιστό που αυξάνουν την παραγωγή οιστρογόνων, η οποία ενδεχομένως τροφοδοτεί την ανάπτυξη του καρκίνου.
Ως εκ τούτου, τα υψηλότερα επίπεδα σωματικού λίπους δημιουργούν συνθήκες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού, ιδίως μετά την εμμηνόπαυση.
Τα ποσοστά θνησιμότητας από τον καρκίνο του μαστού έχουν μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες σε μεγάλο βαθμό χάρη στις εξελίξεις στον προσυμπτωματικό έλεγχο και τις θεραπευτικές επιλογές – αλλά ο αριθμός των νέων κρουσμάτων συνεχίζει να αυξάνεται.
Συνολικά, τα ποσοστά θνησιμότητας από τον καρκίνο του μαστού έχουν μειωθεί κατά 44% από το 1989, αποτρέποντας περίπου 517.900 θανάτους, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο CA: A Cancer Journal for Clinicians.
Ιατρική Ομάδα Medbox
Κάθε χρόνο, βοηθάμε χιλιάδες ανθρώπους να βρουν απαντήσεις σε σημαντικές ερωτήσεις για την υγεία τους με τα άρθρα μας που έχουν γραφτεί από ειδικούς, ιατρικά αναθεωρημένα σε εκατοντάδες θέματα υγείας.