Ρήξη Μηνίσκου. Αποκατάσταση μετά από εγχείρηση αποκατάστασης του μηνίσκου

Η αποκατάσταση μετά την επιδιόρθωση του μηνίσκου είναι πιο σημαντική από ό,τι αν το σχισμένο κομμάτι του μηνίσκου απλώς αφαιρεθεί μέσω μιας μερικής μηνισκεκτομής.

Εάν αφαιρεθεί ο σχισμένος μηνίσκος, ο ασθενής συνήθως σηκώνεται και περπατάει μέσα σε μία ή δύο ημέρες από την επέμβαση και επιστρέφει στις κανονικές του δραστηριότητες μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Μετά την επιδιόρθωση του μηνίσκου, η αποκατάσταση είναι πιο μακροχρόνια.

Επειδή ο χειρουργός σας δεν θα γνωρίζει με βεβαιότητα αν μπορεί να γίνει επιδιόρθωση του μηνίσκου πριν από την αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, οι ασθενείς θα πρέπει να κατανοήσουν ότι η αποθεραπεία τους δεν θα είναι οριστική έως ότου γίνει γνωστή η ακριβής χειρουργική διαδικασία.

Ως εκ τούτου, οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση μηνίσκου θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η αποθεραπεία μπορεί να είναι πιο εκτεταμένη και περιοριστική εάν πραγματοποιηθεί επιδιόρθωση του μηνίσκου.

Το ποια ακριβώς αποκατάσταση απαιτείται εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και θα πρέπει πάντα να συνεννοείστε με τον θεράποντα ιατρό σας πριν ξεκινήσετε ή αλλάξετε με οποιονδήποτε τρόπο τη μετεγχειρητική σας αποκατάσταση.

Σύνηθες χρονοδιάγραμμα αποκατάστασης

Υπάρχουν πολλές διαφωνίες στον κόσμο της αθλητιατρικής σχετικά με την “καλύτερη” αποθεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση επιδιόρθωσης μηνίσκου. Παραδοσιακά, η αποκατάσταση ήταν πολύ αργή, με περιορισμένες δραστηριότητες για πολλούς μήνες μετά την επέμβαση.

Πιο πρόσφατα, επιχειρήθηκε ταχύτερη αποκατάσταση. Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμη ομοφωνία και πολλοί χειρουργοί διαφοροποιούνται στις συστάσεις που δίνουν.

Η πιο συνηθισμένη αποθεραπεία αποκατάστασης μετά την επισκευή μηνίσκου παρατίθεται παρακάτω. Είναι περίπου η “μέση λύση” μεταξύ της πολύ συντηρητικής και της πολύ επιθετικής οδού.

Αμέσως μετά την επέμβαση

Μετά την αφύπνιση στην αίθουσα ανάνηψης, οι ασθενείς φορούν νάρθηκα γόνατος. Ο βραχίονας που χρησιμοποιείται μπορεί να είναι είτε ακινητοποιητής γόνατος είτε αρθρωτός βραχίονας γόνατος.

Ο ακινητοποιητής γόνατος συγκρατεί το γόνατο σε πλήρη έκταση, ενώ ο αρθρωτός νάρθηκας γόνατος μπορεί να επιτρέψει την ελεγχόμενη κίνηση του γόνατος.

Εάν χρησιμοποιείται αρθρωτός βραχίονας γόνατος, αυτός κλειδώνει με το γόνατο σε πλήρη ευθεία. Στους ασθενείς δίνονται πατερίτσες και τους δίνεται η οδηγία να περπατούν με τις πατερίτσες.

Τις περισσότερες φορές, επιτρέπεται στους ασθενείς να ασκούν βάρος στο χειρουργημένο πόδι, εφόσον το γόνατο διατηρείται σε πλήρη ευθεία (είτε με ακινητοποιητή γόνατος είτε με αρθρωτό νάρθηκα γόνατος κλειδωμένο σε έκταση).

Οι πρώτες εβδομάδες

Οι ασθενείς μπορούν να αφαιρούν το στήριγμα ή τον ακινητοποιητή γόνατος όταν δεν περπατούν και να λυγίζουν το γόνατο.

Ο χειρουργός σας θα περιορίσει συνήθως το βαθμό που μπορείτε να λυγίσετε το γόνατό σας, καθώς η πίεση στον μηνίσκο αυξάνεται καθώς λυγίζετε το γόνατό σας.

Συχνά ο νάρθηκας θα επιτρέπει στο γόνατο να λυγίσει μόνο ένα ορισμένο βαθμό, όπως 60 ή 90 μοίρες, ανάλογα με τη σύσταση του χειρουργού σας.

Οι ασθενείς θα πρέπει να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το στήριγμα όποτε περπατούν και να ασκούν βάρος στο πόδι μόνο εάν το γόνατο διατηρείται σε πλήρη ευθεία από το στήριγμα.

Οι πρώτοι μήνες

Μετά από ένα μήνα περίπου, η έμφαση δίνεται στην ανάκτηση μεγαλύτερης κινητικότητας. Οι ασθενείς μπορούν γενικά να περπατούν με το γόνατο στο νάρθηκα, αλλά συνήθως, μέσα σε έξι εβδομάδες το γόνατο επιτρέπεται να λυγίζει ενώ περπατάει.

Οι έντονες δραστηριότητες εξακολουθούν να απαγορεύονται, καθώς ο μηνίσκος συνεχίζει να επουλώνεται.

Τρεις έως τέσσερις μήνες

Μέχρι τους τρεις με τέσσερις μήνες, οι περισσότεροι χειρουργοί θα επιτρέψουν την επιστροφή σε πλήρεις δραστηριότητες και δεν θα προστατεύουν πλέον το γόνατο.

Οι ασθενείς πρέπει να επιστρέψουν σιγά-σιγά στα αθλήματα και στους αγώνες, αλλά δεν έχουν πλέον περιορισμούς στην κίνηση και δεν απαιτείται η χρήση νάρθηκα.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα ενός πιθανού πρωτοκόλλου αποθεραπείας μετά από χειρουργική επέμβαση επιδιόρθωσης μηνίσκου.

Πολλοί χειρουργοί διαφέρουν στις προτιμήσεις τους και ανάλογα με άλλες εργασίες που μπορεί να έχουν γίνει κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης η αποκατάσταση μπορεί να διαφέρει σημαντικά.

Ορισμένοι χειρουργοί ακολουθούν ένα πιο επιθετικό σχέδιο αποκατάστασης.

Ο λόγος για τους περιορισμούς είναι ότι μελέτες εμβιομηχανικής δείχνουν αυξημένη καταπόνηση του μηνίσκου με την κάμψη και τη στροφή (περιστροφή) του γόνατος.

Ωστόσο, δεν έχει αποδειχθεί με σαφήνεια ότι οι δυνάμεις αυτές περιορίζουν την επούλωση ενός επισκευασμένου μηνίσκου.

Τούτου λεχθέντος, οι περισσότεροι χειρουργοί υποθέτουν ότι οι κινήσεις αυτές μπορούν να επηρεάσουν την επούλωση και, ως εκ τούτου, επιβάλλουν τους παραπάνω περιορισμούς.

5 προβλήματα σε βάθος χρόνου μετά από χειρουργική επέμβαση στον μηνίσκο

Πόνος στο γόνατο

Ορισμένες φορές οι άνθρωποι εμφανίζουν πόνο στο γόνατο πολύ μετά την ανάρρωση από χειρουργική επέμβαση στον μηνίσκο. Ορισμένες από τις αιτίες του μακράς διάρκειας πόνου στο γόνατο είναι οι εξής:

• Επίμονο πρήξιμο ή φλεγμονή
• Λοίμωξη (αν και είναι σπάνια)
• Προβλήματα με τη μετεγχειρητική αποκατάσταση
• Εκ νέου τραυματισμός του χόνδρου
• Ανάπτυξη αρθρίτιδας

Αρθρίτιδα στην άρθρωση

Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης στον μηνίσκο μπορεί να επηρεάσει το πόσο πιθανό είναι να αναπτύξει κάποιος αρθρίτιδα χρόνια αργότερα.

Η μερική μηνισκεκτομή περιλαμβάνει την αφαίρεση μόνο του σχισμένου τμήματος του μηνίσκου, ενώ η πλήρης μηνισκεκτομή περιλαμβάνει την αφαίρεση ολόκληρου του μηνίσκου για τη μείωση του πόνου.

Η πλήρης αφαίρεση του μηνίσκου έχει υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας.

Η αρθροσκόπηση συνιστάται σπάνια σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο, επειδή η αρθροσκόπηση δεν έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο που σχετίζεται με τη βλάβη του χόνδρου που προκαλείται από την οστεοαρθρίτιδα.

Κατεστραμμένος μηνίσκος

Η χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση μιας ρήξης μηνίσκου μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα να παρουσιαστούν ρήξεις μηνίσκου ή άλλοι τραυματισμοί του μηνίσκου στο μέλλον.

Κάθε γόνατο έχει έναν πλάγιο μηνίσκο (στην εξωτερική πλευρά του γόνατος) και έναν έσω μηνίσκο (στην εσωτερική πλευρά του γόνατος).

Ανάλογα με το ποιος μηνίσκος αποκαθίσταται, μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος νέου τραυματισμού.

Μια έρευνα του 2020 ανέφερε ότι το 36% των χειρουργικών επεμβάσεων του έσω μηνίσκου απαιτούσε επαναληπτική αποκατάσταση του μηνίσκου ή μερική αφαίρεση του μηνίσκου μετά από πέντε ή περισσότερα χρόνια.

Άλλοι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εκ νέου ρήξης είναι η μεγαλύτερη ηλικία και η ενασχόληση με αθλήματα επαφής.

Δυσκολία στο περπάτημα

Όταν πονάτε στο γόνατο πριν ή μετά από χειρουργική επέμβαση, μπορεί να κουτσαίνετε χωρίς να το γνωρίζετε ή να αναπτύσσετε μη φυσιολογικό βάδισμα προκειμένου να προστατεύσετε την άρθρωση και να μειώσετε τον πόνο.

Η φυσικοθεραπεία, ή αποθεραπεία, μπορεί να είναι απαραίτητη μετά τη χειρουργική επέμβαση του μηνίσκου για να διορθωθεί η χωλότητα, τα προβλήματα βάδισης ή άλλα προβλήματα με τη λειτουργία του γόνατος μόλις ολοκληρωθεί η χειρουργική επέμβαση.

Τα προγράμματα αποκατάστασης διαρκούν συνήθως τέσσερις έως έξι εβδομάδες και έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν στη βελτίωση της δύναμης, της σταθερότητας και της κινητικότητας της άρθρωσης.

Η βελτίωση αυτών των ζητημάτων είναι σημαντική για την πρόληψη περαιτέρω τραυματισμών.

Οι φυσικοθεραπευτές προειδοποιούν ότι η ανεπαρκής αποκατάσταση μπορεί να αποτελέσει αιτία επίμονου πόνου στο γόνατο μετά από έναν τραυματισμό. Παραδείγματα ανεπαρκούς αποκατάστασης είναι τα εξής:

• Η παράλειψη των ραντεβού για φυσικοθεραπεία
• Μη πραγματοποίηση των απαραίτητων ασκήσεων όπως συνιστάται
• Επιστροφή σε κάποιες σωματικές δραστηριότητες πολύ σύντομα μετά την επέμβαση

Αυτόματη οστεονέκρωση

Η αυτόματη οστεονέκρωση του γόνατος είναι μια κατάσταση που προκαλεί διακοπή της αιμάτωσης στο οστό.

Αυτή η επιπλοκή της αρθροσκόπησης του γόνατος θεωρείται ότι είναι αποτέλεσμα μικροσκοπικών καταγμάτων του οστού γύρω από την άρθρωση του γόνατος.

Αυτά τα κατάγματα προκαλούν φλεγμονή εντός του οστού και σημαντικό, επίμονο πόνο, συνήθως κατά μήκος της εσωτερικής πλευράς του γόνατος. Ο πόνος συνήθως επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα και ανακουφίζεται με την ανάπαυση.

Η αυτόματη οστεονέκρωση απαντάται συχνότερα σε γυναίκες μέσης ηλικίας.

Η θεραπεία της οστεονέκρωσης μπορεί να είναι πολύ ψυχοφθόρα. Πολλοί ασθενείς διαπιστώνουν ότι ο πόνος είναι χειρότερος από τον πόνο που είχαν πριν από την αρθροσκόπηση.

Ενώ ο πόνος τελικά καταλαγιάζει, συχνά ο μόνος τρόπος για να ανακουφιστούν είναι να χρησιμοποιούν πατερίτσες για εβδομάδες ή μήνες μετά την αρθροσκόπηση του γόνατος.