Νέα Έρευνα: Η φροντίδα ενός κατοικίδιου και η ενασχόληση μαζί του μπορεί να μειώσει το άγχος και την κατάθλιψη

Μια νέα έρευνα σε μεσήλικες γυναίκες διαπίστωσε ότι η μεγάλη προσήλωση σε έναν μαλλιαρό σύντροφο συνδέεται με λιγότερο άγχος.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η ισχυρή σύνδεση με ένα σκύλο συνδεόταν με χαμηλότερα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης και συμπτώματα οποιασδήποτε από τις δύο διαταραχές, ειδικά σε γυναίκες με ιστορικό παιδικής κακοποίησης.

“Το επίπεδο προσκόλλησης σε ένα κατοικίδιο ζώο φαίνεται να είναι ένας ζωτικής σημασίας παράγοντας για το πώς τα κατοικίδια βοηθούν στη μείωση του κινδύνου κατάθλιψης των ιδιοκτητών τους”, αναφέρει η συντάκτρια Eva Schernhammer, MD, DrPH, επίκουρη καθηγήτρια στη Σχολή Δημόσιας Υγείας T.H. Chan του Χάρβαρντ στη Βοστώνη.

Αυτός ο δεσμός μπορεί να έχει ακόμη μεγαλύτερη επίδραση σε ορισμένες ομάδες, όπως οι γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία, πιθανώς ανάλογα με το στυλ σύνδεσης του ατόμου με το κατοικίδιο, λέει η Dr. Schernhammer.

Οι γυναίκες που έχουν ισχυρούς δεσμούς με τα σκυλιά είχαν λιγότερη κατάθλιψη και άγχος

Σκοπός της μελέτης ήταν να κατανοηθεί καλύτερα αν ένας στενός δεσμός με ένα κατοικίδιο ζώο συνδέεται με μειωμένη κατάθλιψη και άγχος, ιδιαίτερα σε γυναίκες που βίωσαν κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία.

Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 214 γυναίκες που είχαν προηγουμένως εγγραφεί στη μελέτη Nurses’ Health Study 2, 140 από τις οποίες είχαν κατοικίδιο ζώο. 56% είχαν σκύλο και 33% γάτα. Η ομάδα ελέγχου της μελέτης αποτελούνταν από 74 συμμετέχουσες που ανέφεραν ότι δεν είχαν ποτέ κατοικίδιο ζώο.

Για να εξετάσουν διεξοδικότερα τον αντίκτυπο της κατοχής κατοικίδιων ζώων στις γυναίκες με προβλήματα ψυχικής υγείας, οι ερευνητές πήραν σκοπίμως (αλλά τυχαία) μεγαλύτερο αριθμό ατόμων που ανέφεραν κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία, δηλαδή συμπεριέλαβαν μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι θα μπορούσε κανείς να συναντήσει φυσιολογικά στο γενικό πληθυσμό.

Ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας ήταν τα 61 έτη και 156 γυναίκες είχαν ιστορικό παιδικής κακοποίησης.

Οι συμμετέχουσες ρωτήθηκαν σχετικά με τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά τους απέναντι στο κατοικίδιο ζώο με το οποίο περνούσαν τον περισσότερο χρόνο, όπως αν το θεωρούσαν φίλο, αν του μιλούσαν, αν έπαιζαν μαζί του και αν το θεωρούσαν μέλος της οικογένειας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ισχυρότερη σύνδεση με τους σκύλους συνδέεται σε σημαντικό βαθμό με τη μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και του άγχους. Συγκεκριμένα, η προσκόλληση στους σκύλους συσχετίστηκε με χαμηλότερα σκορ στην κατάθλιψη, το γενικευμένο άγχος και τα συνολικά συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης. Η επίδραση αυτή ήταν ιδιαίτερα αισθητή μεταξύ των γυναικών που είχαν ιστορικό παιδικής κακοποίησης.

Τα ευρήματα αυτά συμβάλλουν στην υπάρχουσα βιβλιογραφία, η οποία έχει δείξει ανάμεικτα αποτελέσματα σχετικά με τα οφέλη της ιδιοκτησίας κατοικίδιων ζώων, λέει η Schernhammer.

Για παράδειγμα, μια μετα-ανάλυση 49 ερευνών διαπίστωσε ότι “η ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων δεν φαίνεται να επηρεάζει την ψυχική υγεία των ιδιοκτητών”, αν και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι με κατοικίδια ζώα ήταν πιο δραστήριοι σωματικά.

“Υποθέτουμε ότι αυτές οι αντιφάσεις μπορεί να προκύπτουν από το γεγονός ότι οι προηγούμενες μελέτες δεν αξιολογούσαν πάντα το επίπεδο προσκόλλησης στα κατοικίδια ζώα, το οποίο μπορεί να είναι πιο σημαντικός παράγοντας από την απλή ιδιοκτησία ενός κατοικίδιου ζώου”, λέει.

Οι γυναίκες με γάτες δεν είχαν λιγότερο άγχος και κατάθλιψη

Ενώ η προσκόλληση σε κατοικίδια ζώα συσχετίστηκε συνολικά με χαμηλότερο γενικευμένο άγχος, δεν διαπιστώθηκε σημαντική μείωση της κατάθλιψης ή του άγχους για τις γυναίκες που ήταν περισσότερο προσκολλημένες σε γάτες.

Δεν είναι σαφές γιατί συμβαίνει αυτό – μπορεί να οφείλεται στο μικρότερο μέγεθος του δείγματος των ιδιοκτητών γατών ή σε διαφορές στον τρόπο ζωής και στις προσωπικότητες των ιδιοκτητών γατών έναντι των ιδιοκτητών σκύλων, σύμφωνα με τους συγγραφείς της έρευνας.

Θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι οι γάτες είναι γενικά πιο ανεξάρτητες από τους σκύλους, και ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ότι οι γάτες μπορεί να μην έχουν το ίδιο επίπεδο συντροφικότητας ή συναισθηματικής υποστήριξης με τους σκύλους.

Επιπλέον, οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που ενθαρρύνονται όταν έχει κανείς έναν σκύλο – πράγματα όπως η βόλτα στο πάρκο ή η συνάντηση με άλλους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων – μπορεί να μην είναι τόσο συνηθισμένες με τις γάτες, οι οποίες είναι πιο πιθανό να μένουν σε εσωτερικούς χώρους και μπορεί να μην ενθαρρύνουν το ίδιο επίπεδο κοινωνικής εμπλοκής ή σωματικής δραστηριότητας.

Η αγάπη για τα ζώα και η θεραπευτική τους δύναμη εμπνέει τους ερευνητές

Όλοι όσοι συμμετέχουν στην ερευνητική ομάδα έχουν κατοικίδια ζώα και μοιράζονται την ίδια αγάπη για τα ζώα, λέει η Schernhammer.

“Η έρευνά μας καθοδηγείται από τις ολοένα και περισσότερες αποδείξεις ότι τα κατοικίδια ζώα ωφελούν την ανθρώπινη υγεία και από την επιθυμία να κατανοήσουμε αν είναι απλώς η κατοχή ενός κατοικίδιου ζώου ή η δύναμη του δεσμού με το κατοικίδιο ζώο που έχει μεγαλύτερη σημασία σ’ αυτά τα οφέλη”, λέει.

Με βάση τη δική της εμπειρία, η Schernhammer έχει δει ηλικιωμένους να βρίσκουν σημαντική ανακούφιση από το άγχος και την κατάθλιψη χάρη στη συντροφιά ενός κατοικίδιου ζώου.

Τα κατοικίδια προσφέρουν παρηγοριά, μειώνουν τα αισθήματα μοναξιάς και προσφέρουν αγάπη και υποστήριξη χωρίς περιοριστικούς όρους.