Ανατομία

Ο οισοφάγος είναι ο μυϊκός σωλήνας που συνδέει το πίσω μέρος του λαιμού (ή φάρυγγα) με το στομάχι.

Η κύρια δουλειά του είναι να μεταφέρει την τροφή, τα υγρά και το σάλιο στο υπόλοιπο πεπτικό σύστημα. Κατά μήκος της πορείας του, διατρέχει τον λαιμό, μέσω του θώρακα (θωρακική κοιλότητα), πριν εισέλθει στην κοιλιακή χώρα, η οποία περιέχει το στομάχι.

Αυτό το σημαντικό όργανο μπορεί να επηρεαστεί από διάφορες παθήσεις – κυρίως από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ), αλλά και από τον καρκίνο του οισοφάγου, τις καούρες και την ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα, μεταξύ άλλων.

Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα τόσο σημαντικό μέρος του σώματος, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τι είναι ο οισοφάγος, τι κάνει, καθώς και ποιες παθήσεις ενδέχεται να τον επηρεάσουν.

Κάθε χαρακτηριστικό της ανατομίας του οισοφάγου αντικατοπτρίζει το σκοπό του ως μέρος του συστήματος που μεταφέρει την τροφή και τα υγρά μέσω του σώματος.

Δομή

Στους πλήρως ανεπτυγμένους ενήλικες, ο οισοφάγος είναι ένας κυλινδρικός σωλήνας μήκους περίπου 23 έως 25 εκατοστών (cm) και γενικά έχει διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από 3 cm. Αποτελείται από τέσσερα στρώματα ιστών και μυών:

Βλεννογόνος: Η εσωτερική επένδυση του οισοφάγου είναι ένα στρώμα μαλακού ιστού, που ονομάζεται βλεννογόνος (ή βλεννογόνος του εσωτερικού) και αποτελείται από τρία στρώματα. Το εξωτερικό του, το επιθήλιο, αποτελείται από προστατευτικά κύτταρα, με στρώματα συνδετικού ιστού (lamina propria) και λεπτές ζώνες λείου μυός (muscularis mucosa). Το στρώμα αυτό είναι επίσης επενδεδυμένο με αδένες, οι οποίοι βοηθούν στην πέψη.
Υποβλεννογόνιος χιτώνας: Αυτή η εσωτερική στιβάδα είναι παχιά και ινώδης, χρησιμεύει για τη σύνδεση του βλεννογόνου με τον έξω μυϊκό χιτώνα. Μαζί με τον βλεννογόνο, η στιβάδα αυτή προκαλεί πτυχώσεις που διατρέχουν τον οισοφάγο. Ως εκ τούτου, βλέποντας από πάνω, το όργανο αυτό σχηματίζει σχήμα αστεριού.
Μυϊκός χιτώνας: Αυτό το μυϊκό στρώμα υποδιαιρείται σε ένα εσωτερικό τμήμα που αποτελείται από κυκλικές μυϊκές ίνες και σε ένα εξωτερικό τμήμα από κατιούσες ίνες.
Έξω ή ινώδης χιτώνας: Αυτό το εξωτερικό στρώμα ινώδους ιστού χρησιμεύει ως ένα είδος υποστυλώματος για τον οισοφάγο, προσκολλώντας τον στις γύρω δομές για να τον συγκρατήσει στη θέση του.

Είναι σημαντικό ότι η μυϊκή δομή του οισοφάγου ποικίλλει καθώς ταξιδεύει προς τα κάτω. Το ανώτερο 1/3 αυτού του οργάνου είναι κυρίως σκελετικοί (γραμμωτοί) μυς- το μεσαίο 1/3 είναι ένα μείγμα σκελετικών και λείων μυϊκών ινών και το κατώτερο 1/3 αποτελείται μόνο από λείες μυϊκές ίνες.

Θέση

Ο οισοφάγος συνδέει το οπίσθιο τμήμα του φάρυγγα (υποφάρυγγας) με το στομάχι και εκτείνεται προς τα κάτω, διασχίζοντας το θώρακα και την κοιλιακή κοιλότητα. Η ανατομία του οισοφάγου χωρίζεται σε τρία τμήματα με βάση αυτή την πορεία:

Αυχενικό: Το ανώτερο τμήμα του οισοφάγου διατρέχει τον αυχένα, βρίσκεται ακριβώς μπροστά από τη σπονδυλική στήλη και ακριβώς πίσω από την τραχεία. Στο σημείο όπου βγαίνει από το φάρυγγα, στη φαρυγγοοισοφαγική συμβολή, υπάρχει μια δέσμη λείων μυών που ονομάζεται άνω οισοφαγικός σφιγκτήρας, ένα είδος πόρτας για το όργανο.
Θωρακική μοίρα: Καθώς ο οισοφάγος ταξιδεύει προς τα κάτω, προσεγγίζει ένα τμήμα του θώρακα που ονομάζεται μεσοθωράκιο, κινούμενος κοντά σε μερικές από τις πιο σημαντικές αρτηρίες και φλέβες του σώματος. Εδώ, πορεύεται παράλληλα με το θωρακικό τμήμα της αορτής (της κύριας αρτηρίας της καρδιάς) και της άζυγης φλέβας (η οποία μεταφέρει αίμα από τον θώρακα πίσω στην καρδιά), ενώ διασχίζει και άλλα σημαντικά αγγεία.
Κοιλιακή μοίρα: Στο επίπεδο της κατώτερης πλευράς, ο οισοφάγος περνά στην κοιλιακή κοιλότητα μέσω του διαφράγματος -των κύριων μυών της αναπνοής- μέσω ενός ανοίγματος που ονομάζεται οισοφαγικό τρήμα (τρύπα, άνοιγμα). Μόλις εισέλθει στην κοιλότητα αυτή, ταξιδεύει προς τα κάτω δίπλα στον αριστερό λοβό του ήπατος, πριν καταλήξει στο στομάχι. Αυτό το σημείο συνάντησης, η γαστροοισοφαγική συμβολή, περιβάλλεται από μια άλλη δέσμη λείων μυών, τον κατώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα.

Ανατομικές παραλλαγές

Σε γενικές γραμμές, οι παραλλαγές στην ανατομία του οισοφάγου είναι εξαιρετικά σπάνιες. Οι περισσότερες που εμφανίζονται έχουν να κάνουν με μικρές παραλλαγές στο μήκος αυτού του οργάνου.

Ωστόσο, προκύπτουν και σημαντικές και με επιπτώσεις συγγενείς ανωμαλίες. Σε αυτές περιλαμβάνονται:

Τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο και ατρησία: Στην πρώτη περίπτωση, ο οισοφάγος, ο οποίος θα έπρεπε να είναι ξεχωριστός από την τραχεία, συνδέεται με αυτήν. Όταν τα άτομα με συρίγγιο τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο καταπίνουν, ενδέχεται να περάσουν υγρά στους πνεύμονες. Η κατάσταση αυτή συχνά συνοδεύεται από ατρησία, κατά την οποία ο οισοφάγος σχηματίζεται σε δύο μέρη, αντί για ένα.
Οισοφαγική στένωση: Η υποανάπτυξη του οισοφάγου κατά τη γέννηση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε στένωση, μια στένωση του καναλιού. Πρόκειται για μια πολύ σπάνια διαταραχή, που εμφανίζεται σε μία σε κάθε 25 έως 50.000 γεννήσεις ζώντων παιδιών.
Διπλασιασμός του οισοφάγου και κύστεις διπλασιασμού: Ο διπλασιασμός ολόκληρου του οισοφάγου συμβαίνει πολύ σπάνια- ωστόσο, ο μερικός διπλασιασμός, που οδηγεί στην ανάπτυξη μη καρκινικών κύστεων, είναι πιο συχνός. Αυτές τείνουν να εμφανίζονται στα κατώτερα τμήματα του οισοφάγου.
Οισοφαγικοί δακτύλιοι και ιστοί: Οι δακτύλιοι και οι ιστοί είναι πτυχές οισοφαγικού ιστού που αποφράσσουν μερικώς ή πλήρως τον οισοφάγο. Το πρώτο από αυτά αφορά στην περίπτωση που τα εμπόδια αυτά εμφανίζονται στον κατώτερο οισοφάγο, ενώ το δεύτερο όταν υπάρχει ένα λεπτό στρώμα κυττάρων που αποκλείει μέρος ή ολόκληρο τον ανώτερο οισοφάγο.

Λειτουργία

Ως το ανώτερο τμήμα του πεπτικού συστήματος, ο οισοφάγος έχει ως πρωταρχικό ρόλο να μεταφέρει τροφή και υγρά προς το στομάχι.

Όταν καταπίνετε, ο εγκέφαλός σας ενεργοποιεί τους μύες του άνω οισοφαγικού σφιγκτήρα, ανοίγοντάς τον, ενώ παράλληλα διεγείρει άλλους για να αποκλείσουν την τραχεία.

Μόλις εισέλθει υλικό στον οισοφάγο, η πίεση που ασκείται στα τοιχώματα διεγείρει τα νευρικά κύτταρα σε αυτά, ξεκινώντας αυτό που ονομάζεται “περισταλτισμός”. Οι μύες του οισοφάγου αρχικά χαλαρώνουν και στη συνέχεια συμπιέζονται από πάνω προς τα κάτω, ωθώντας την τροφή προς το στομάχι.

Ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας, στη βάση του οισοφάγου, λειτουργεί στη συνέχεια ως βαλβίδα, ανοίγοντας για να αφήσει την τροφή να περάσει στο στομάχι, αλλά και κλείνοντας για να αποτρέψει τη ροή των οξέων του στομάχου προς τα πάνω.

Ένας δευτερεύων ρόλος του οισοφάγου είναι κατά τη διάρκεια του εμετού, όταν αποβάλλετε φαγητό ή ποτό από το στομάχι.

Ως απάντηση στη ναυτία, ορισμένα κέντρα στον εγκέφαλο ενεργοποιούνται, οδηγώντας σε αναγωγές, ή ξηρούς εμετούς. Καθώς το κάνετε αυτό, οι μύες που περιβάλλουν το στομάχι αρχίζουν να συσπώνται και να χαλαρώνουν και ο κάτω οισοφαγικός σφιγκτήρας ανοίγει.

Κατά το τελικό στάδιο του εμετού, οι κοιλιακοί μύες σφίγγουν για να πιέσουν το στομάχι, ενώ το διάφραγμα συστέλλεται και ανοίγει τον οισοφάγο. Αυτό στη συνέχεια αναγκάζει την τροφή και τα υγρά να βγουν από το σώμα.

Σχετικές παθήσεις

Ορισμένες παθήσεις μπορεί να επηρεάσουν τον οισοφάγο, από σχετικά ήπιες έως πολύ πιο σοβαρές.

Οι διαταραχές και οι ασθένειες εδώ μπορεί να προκύψουν ανεξάρτητα ή να αποτελούν μέρος μιας υποκείμενης πάθησης.

Ακολουθεί μια γρήγορη ανάλυση των πιο κοινών παθήσεων του οισοφάγου:

Αχαλασία (δυσφαγία): Η δυσκολία στην κατάποση μπορεί να προκύψει για πολλούς λόγους και να αποτελεί διαταραχή του οισοφάγου. Οι καούρες και οι πόνοι στο στήθος συχνά συνοδεύουν την αχαλασία.
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ): Η καούρα εμφανίζεται όταν τα οξέα του στομάχου παλινδρομούν προς τα πάνω επειδή ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας δεν κλείνει σωστά, προκαλώντας πόνους στο στήθος. Η ΓΟΠΝ είναι μια μορφή χρόνιας και σοβαρής καούρας που οδηγεί επίσης σε βήχα, συριγμό, ναυτία, επώδυνη κατάποση και έμετο.
Η ηωσινόφιλη οισοφαγίτιδα: Πρόκειται για μια χρόνια ανοσολογική ή αλλεργική αντίδραση του οισοφάγου, κατά την οποία τα λευκά αιμοσφαίρια συσσωρεύονται στην εσωτερική επένδυση. Αυτό οδηγεί σε φλεγμονή, προκαλώντας δυσκολίες στην κατάποση, μειωμένη όρεξη, κοιλιακό άλγος και εμετό.
Καρκίνος του οισοφάγου: Τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να αναπτυχθούν στην εσωτερική επένδυση του οισοφάγου, επεκτεινόμενα τελικά μέσω των άλλων στρωμάτων. Το όργανο αυτό προσβάλλεται από δύο τύπους καρκίνου, που ορίζονται από τον τύπο των κυττάρων από τα οποία προέρχονται – το καρκίνωμα από πλακώδες επιθήλιο και το αδενοκαρκίνωμα.
Οισοφάγος Barrett: Πολλές φορές σχετίζεται με τη ΓΟΠΝ. Στη συγκεκριμένη κατάσταση, η βλάβη των ιστών του οισοφάγου μπορεί να προκαλεί ή να μην προκαλεί συμπτώματα καούρας, αλλά πάντα αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης αδενοκαρκινώματος.
Οισοφαγική στένωση: Η μη φυσιολογική σύσφιξη του οισοφάγου μπορεί να εμφανιστεί κατά τη γέννηση (όπως αναφέρθηκε παραπάνω), να είναι αποτέλεσμα καρκίνου ή ΓΟΠΝ ή να προκύψει ως αποτέλεσμα ακτινοθεραπείας, προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης, φαρμάκων ή έλκους στομάχου.

Θεραπεία

Η θεραπεία των παθήσεων του οισοφάγου συνεπάγεται είτε την αντιμετώπιση της καούρας και άλλων συμπτωμάτων είτε την αντιμετώπιση οποιασδήποτε υποκείμενης πάθησης που προκαλεί προβλήματα.

Τα πάντα, από αλλαγές στον τρόπο ζωής έως χειρουργική επέμβαση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων και διαταραχών. Οι συνήθεις θεραπευτικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

Διαχείριση του τρόπου ζωής: Η καούρα που προκύπτει από ΓΟΠΝ ή άλλες καταστάσεις μπορεί να αντιμετωπιστεί με αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής. Ενώ η αποφυγή τροφών που προκαλούν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η αργή κατανάλωση τροφής, η απώλεια βάρους, η διακοπή του καπνίσματος και άλλες αλλαγές μπορεί να μην εξαλείφουν πάντα το πρόβλημα, μπορούν σίγουρα να βοηθήσουν.
Φάρμακα: Αρκετά είδη φαρμάκων συνταγογραφούνται για την αντιμετώπιση της χρόνιας καούρας, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων ισταμίνης όπως η σιμετιδίνη) και το Pepcid (φαμοτιδίνη), των αναστολέων αντλίας πρωτονίων (PPI) όπως το Nexium (εσομεπραζόλη) και το Losec (ομεπραζόλη) και άλλα.
Θεραπεία του καρκίνου του οισοφάγου: Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις του καρκίνου ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την κάθε περίπτωση- ωστόσο, αυτές μπορεί να αφορούν την ακτινοθεραπεία, τη χημειοθεραπεία, την ανοσοθεραπεία ή τη χειρουργική επέμβαση. Οι γιατροί μπορεί να στοχεύουν και να αφαιρούν τους όγκους τοπικά ή να εργάζονται για να εξολοθρεύσουν τον καρκίνο σε ολόκληρο το σώμα χρησιμοποιώντας ακτινοβολία ή φάρμακα.
Χειρουργική επέμβαση: Η θολοπλαστική Nissen είναι μια συνηθισμένη χειρουργική θεραπεία για τη ΓΟΠΝ, κατά την οποία το ανώτερο τμήμα του στομάχου τυλίγεται γύρω από τον κατώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα. Αυτή η χειρουργική επέμβαση ενισχύει τον σφιγκτήρα προκειμένου να αποτραπεί η παλινδρόμηση οξέος.
Διαστολή του οισοφάγου: Σε περιπτώσεις στένωσης, οι γιατροί μπορεί να επιχειρήσουν αυτή τη διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει τη χρήση ειδικού σωλήνα ή χειρουργικού μπαλονιού για να ανοίξει φυσικά ο οισοφάγος. Πρόκειται συνήθως για μια διαδικασία στα εξωτερικά ιατρεία, η οποία εκτελείται ενώ υποβάλλεστε σε τοπική αναισθησία.