Εάν εσείς ή το παιδί σας πάσχετε από διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), το TikTok και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να αποδειχθούν πολύτιμα.
Μπορείτε να βρείτε μια διαδικτυακή κοινότητα για τη ΔΕΠΥ, να μοιραστείτε εμπειρίες και να επιβεβαιώσετε ότι δεν είστε μόνοι.
Αλλά αν βασίζεστε στον Dr. TikTok και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το σύνολο της ενημέρωσής σας σχετικά με τη ΔΕΠΥ, μπορεί να μην γνωρίζετε ακριβώς τα γεγονότα.
Χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η ευαισθητοποίηση για τη ΔΕΠΥ αυξάνεται και τα βίντεο σχετικά με το θέμα είναι άφθονα. Οι ερευνητές μελέτησαν τα 100 πιο δημοφιλή βίντεο για τη ΔΕΠΥ στο TikTok και τα ταξινόμησαν με βάση:
- Το πόσο ξεκάθαρα επικοινωνούσαν τις πληροφορίες για τη ΔΕΠΥ.
- Το κατά πόσο τα βίντεο παρείχαν αξιοποιήσιμες, ποιοτικές πληροφορίες.
Διαπίστωσαν ότι περίπου τα μισά από τα βίντεο ήταν παραπλανητικά. Ένα άλλο 25% βασιζόταν σε προσωπικές εμπειρίες αντί για κλινικά δεδομένα.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να είναι παραπληροφορημένοι σχετικά με τη ΔΕΠΥ, τουλάχιστον εν μέρει.
Συνηθισμένοι μύθοι για τη ΔΕΠΥ
Με τόσες πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς την πραγματικότητα της ΔΕΠΥ από τη μυθοπλασία.
Μύθος #1: Η ΔΕΠΥ δεν είναι μια πραγματική ιατρική πάθηση
Δεν υπάρχει καμία εργαστηριακή εξέταση που να επιβεβαιώνει τη ΔΕΠΥ, επομένως πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι υπάρχει.
Πολλοί επιμένουν ότι η ΔΕΠΥ είναι μια πλασματική πάθηση. Αλλά υπάρχουν γονιδιακές μελέτες που δείχνουν με συνέπεια ότι η ΔΕΠΥ είναι μια γενετική πάθηση.
Επιπλέον, σε έρευνα που μελέτησε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου περισσότερων από 3.000 παιδιών και ενηλίκων διαπιστώθηκαν διαφορές στο μέγεθος του εγκεφάλου των παιδιών που έχουν ΔΕΠΥ και εκείνων που δεν έχουν.
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είχαν μικρότερους εγκεφάλους, με αξιοσημείωτες διαφορές μεγέθους στα τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με τον συναισθηματικό έλεγχο, τον αυτοέλεγχο, τη μνήμη και τη μάθηση.
Μύθος #2: Η ΔΕΠΥ υπερδιαγιγνώσκεται
Τα ποσοστά της ΔΕΠΥ έχουν αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες ανεξάρτητα από τη φυλή, το φύλο ή την κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Όμως οι ειδικοί γιατροί πιστεύουν ότι η αύξηση αυτή σχετίζεται με την αύξηση της ευαισθητοποίησης και της αναγνώρισης των συμπτωμάτων και όχι με την υπερδιάγνωση.
Αν μη τι άλλο, τα παιδιά υποθεραπεύονται και ενδεχομένως διαγιγνώσκονται λανθασμένα.
Μια μελέτη σε περισσότερα από 235.000 παιδιά διαπίστωσε ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά από την Ασία, τους μαύρους και τους ισπανόφωνους που γεννήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτοί οι πληθυσμοί έχουν λιγότερες πιθανότητες σε σχέση με τα λευκά παιδιά να διαγνωστούν με ΔΕΠΥ και λιγότερες πιθανότητες να λάβουν φάρμακα και θεραπεία για τη ΔΕΠΥ.
Μύθος #3: Η ΔΕΠΥ είναι μαθησιακή δυσκολία
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν την τάση να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο σχολείο, οπότε είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί κάποιοι άνθρωποι μπορεί να θεωρούν τη ΔΕΠΥ μαθησιακή διαταραχή. Όμως πρόκειται για δύο διαφορετικές καταστάσεις.
Μια μαθησιακή δυσκολία συχνά περιλαμβάνει δυσκολία στη χρήση των συμβόλων της γλώσσας (γράμματα και αριθμοί).
Κάποιος με μαθησιακές δυσκολίες συνήθως αντιμετωπίζει προβλήματα με συγκεκριμένες ακαδημαϊκές δεξιότητες, όπως η ανάγνωση, η γραφή ή τα μαθηματικά. Η ΔΕΠΥ επηρεάζει τις νοητικές δεξιότητες (εκτελεστική λειτουργία), καθιστώντας δύσκολη την οργάνωση της σκέψης και την εστίαση στις λεπτομέρειες.
Η κύρια πρόκληση για τα άτομα με ΔΕΠΥ είναι να κατευθύνουν την προσοχή τους. Η ύπαρξη ΔΕΠΥ μπορεί να δυσχεράνει τις καλές σχολικές επιδόσεις, αλλά δεν περιορίζεται μόνο στα ακαδημαϊκά μαθήματα.
Επειδή η ΔΕΠΥ επηρεάζει τις δεξιότητες οργάνωσης και όχι μόνο τις σχολικές εργασίες, μιλήστε με τον γιατρό σας αν σκέφτεστε να κάνετε ένα διάλειμμα από τη λήψη φαρμάκων για τη ΔΕΠΥ κατά τη διάρκεια των διακοπών.
Μύθος #4: Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι υπερκινητικά
Υπάρχουν τρεις τύποι ΔΕΠΥ:
- ΔΕΠΥ, παρορμητική/υπερκινητική: Περιλαμβάνει δράση χωρίς σκέψη και δυσκολία το παιδί να κάτσει ακίνητο, να συγκεντρωθεί στην εργασία του και να ηρεμήσει.
- ΔΕΠΥ, ελλειμματική προσοχή: Τα κοινά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν κακή συγκέντρωση, αποδιοργάνωση και εύκολη απόσπαση της προσοχής.
- ΔΕΠΥ, συνδυαστική: Τα συμπτώματα εμπίπτουν και στις δύο κατηγορίες της ΔΕΠΥ.
Στοιχεία από μελέτες παγκοσμίως δείχνουν ότι η παρορμητική/υπερκινητική ΔΕΠΥ είναι ο λιγότερο συχνός τύπος στα παιδιά – ο τύπος της έλλειψης προσοχής επηρεάζει τα περισσότερα παιδιά.
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ τείνουν να είναι πιο υπερκινητικά από ό,τι οι ενήλικες με ΔΕΠΥ. Η υπερκινητικότητα και η παρορμητική συμπεριφορά συνήθως υποχωρούν στην εφηβεία και δεν προκαλούν προβλήματα στην ενήλικη ζωή. Αλλά δεν παρουσιάζουν όλα τα παιδιά με ΔΕΠΥ υπερκινητική ή παρορμητική συμπεριφορά.
Μύθος #5: Τα αγόρια έχουν συνήθως χειρότερα συμπτώματα ΔΕΠΥ από τα κορίτσια
Η ΔΕΠΥ διαγιγνώσκεται συχνότερα σε αγόρια. Αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι αυτά έχουν την τάση να εμφανίζουν περισσότερα υπερκινητικά (και, ως εκ τούτου, πιο εμφανή) συμπτώματα ΔΕΠΥ σε σχέση με τα κορίτσια.
Τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ είναι συχνά διαφορετικά στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια. Τα αγόρια είναι πιο πιθανό να έχουν ΔΕΠΥ συνδυαστικού τύπου, οπότε θα παρουσιάσουν υπερκινητικότητα, παρορμητική συμπεριφορά, αφηρημάδα και απροσεξία.
Η ΔΕΠΥ τους μπορεί να είναι λίγο πιο περίπλοκη, αλλά τα συμπτώματά τους δεν είναι απαραίτητα χειρότερα από τα συμπτώματα που βιώνουν τα κορίτσια.
Μύθος #6: Η ΔΕΠΥ είναι ένα παιδικό πρόβλημα που περνάει
Για τους περισσότερους ανθρώπους, η ΔΕΠΥ διαγιγνώσκεται στην παιδική ηλικία, αν και τα συμπτώματα μπορεί να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου.
Μερικοί άνθρωποι αποκτούν δεξιότητες που τους βοηθούν να διαχειριστούν τη ΔΕΠΥ, με αποτέλεσμα τα συμπτώματά τους να είναι λιγότερο αισθητά.
Άλλοι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι μόλις τελειώσει το σχολείο, η ΔΕΠΥ τους δεν είναι τόσο εμφανής. Αλλά η ΔΕΠΥ δεν εξαφανίζεται ποτέ εντελώς.
Καθώς τα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ γίνονται ενήλικες, ενδέχεται:
- Να μην εμφανίζουν πλέον συμπτώματα που παρεμβαίνουν στην καθημερινή ζωή.
- Να έχουν συμπτώματα αλλά να μπορούν να τα διαχειρίζονται ευκολότερα.
- Να ζουν με δύσκολα συμπτώματα σε όλη τους τη ζωή.
Οι περισσότεροι ενήλικες που διαγιγνώσκω με ΔΕΠΥ έχουν αυστηρά τον τύπο της ελλειματικής προσοχής, αν και μπορεί να είχαν ιστορικό υπερκινητικότητας-παρορμητικότητας.
Τα συμπτώματά σας, οι δεξιότητες εκτελεστικής λειτουργίας και οι απαιτήσεις του τρόπου ζωής σας μπορούν να αλλάξουν, συνεπώς μπορεί να νιώθετε διαφορετικά τη ΔΕΠΥ καθώς μεγαλώνετε.
Μύθος #7: Οι ενήλικες μπορούν να αναπτύξουν ΔΕΠΥ
Είναι αλήθεια ότι κάποιος μπορεί να λάβει για πρώτη φορά διάγνωση ΔΕΠΥ ως ενήλικας – περίπου το 3% των ενηλίκων παγκοσμίως πάσχουν από ΔΕΠΥ.
Αλλά οι ενήλικες που διαγιγνώσκονται πρόσφατα με ΔΕΠΥ δεν την ανέπτυξαν απλώς. Την είχαν σε όλη τους τη ζωή. Το πιθανότερο είναι ότι απλώς διαχειρίζονταν με επιτυχία τα συμπτώματά της μέχρι τώρα.
Μια προϋπόθεση για τη διάγνωση της ΔΕΠΥ είναι η εμφάνιση συμπτωμάτων στην παιδική ηλικία πριν από την ηλικία των 12 ετών, ακόμη και αν τα συμπτώματα αυτά δεν ήταν εμφανή σε όλους τους άλλους. Για παράδειγμα, μπορεί να παίρνατε καλούς βαθμούς στο δημοτικό σχολείο, αλλά έπρεπε να εργάζεστε διπλάσια από τους φίλους σας.
Οι περισσότεροι ενήλικες με ΔΕΠΥ έχουν υψηλή διανοητική ικανότητα και έχουν χρησιμοποιήσει αυτή τη νοημοσύνη για να καλύψουν τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ. Αλλά στη συνέχεια, καθώς η ζωή γίνεται πιο χαοτική στην ενήλικη ζωή, η ευφυΐα τους δεν μπορεί πλέον να τους βοηθήσει να διαχειριστούν τις δυσβάσταχτες λεπτομέρειες της εργασίας, της οικογένειας και του νοικοκυριού.
Ιατρική Ομάδα Medbox
Κάθε χρόνο, βοηθάμε χιλιάδες ανθρώπους να βρουν απαντήσεις σε σημαντικές ερωτήσεις για την υγεία τους με τα άρθρα μας που έχουν γραφτεί από ειδικούς, ιατρικά αναθεωρημένα σε εκατοντάδες θέματα υγείας.