7 δημοφιλείς μύθοι περί υπογονιμότητας, που καταρρίπτονται από τους ειδικούς

Εάν έχετε αντιμετωπίσει προβλήματα υπογονιμότητας, πιθανότατα έχετε ακούσει και πολλές ανεπιθύμητες συμβουλές σχετικά με το πώς να συλλάβετε.

Δεν είστε οι μόνοι. Η υπογονιμότητα είναι στην πραγματικότητα αρκετά συχνή. Περίπου 1 στα 8 ζευγάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και 300.000 ζευγάρια στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο να συλλάβουν.

Ωστόσο, οι συμβουλές που μπορεί να ακούσουν είναι συχνά όχι μόνο μη χρήσιμες, αλλά μερικές φορές είναι απλά λανθασμένες.

Μύθος Νο 1: Απλά πρέπει να χαλαρώσετε

Παρόλο που είναι γεγονός ότι η χαλάρωση θα μπορούσε να βοηθήσει στην υπογονιμότητα που προκαλείται από το χρόνιο στρες, η υπογονιμότητα δεν είναι καθαρά ψυχολογικό ζήτημα.

Αν ρωτούσατε όλους τους ασθενείς με υπογονιμότητα, το νούμερο ένα πράγμα που όλοι θα είχαν βαρεθεί να ακούνε είναι: “Απλώς χαλαρώστε και θα μείνετε έγκυος”. Οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να μην βλέπουν την υπογονιμότητα ως ιατρική πάθηση.

Δεν έτυχε ποτέ να ακούσουμε κανέναν να λέει σε κάποιον: “Απλά χαλαρώστε και η αρθρίτιδα σας θα περάσει”.

Η υπογονιμότητα είναι πράγματι μια ιατρική πάθηση. Η σωματική, αναπαραγωγική σας υγεία δεν μπορεί να διορθωθεί με θετική σκέψη, αναζωογονητικές διακοπές ή μια νέα στάση ζωής.

Μύθος Νο 2: Πρέπει να προσπαθήσετε παραπάνω – ή να προσπαθήσετε περισσότερο

Αυτός ο μύθος γενικά εξετάζει μόνο αυτό που συμβαίνει στο κρεβάτι, αλλά η γονιμότητα είναι κάτι πολύ περισσότερο από το σεξουαλικό σκέλος.

Το να λέτε στα ζευγάρια ότι πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο μπορεί να είναι αποθαρρυντικό και, τελικά, μη παραγωγικό.

Υπάρχουν πράγματα που απλά δεν μπορούμε να ελέγξουμε και η γονιμότητα εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία.

Περίπου το 50 % των ζευγαριών που υποβάλλονται σε θεραπεία υπογονιμότητας θα γνωρίσουν μια επιτυχημένη εγκυμοσύνη, αλλά ορισμένα προβλήματα υπογονιμότητας παρουσιάζουν μικρότερο ποσοστό επιτυχίας.

Αυτός ο μύθος μπορεί να είναι ιδιαίτερα απογοητευτικός για τα ζευγάρια που νιώθουν ότι τα παρατάνε, αν διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να αντέξουν το σωματικό, οικονομικό ή ψυχολογικό τίμημα των συνεχών θεραπειών γονιμότητας.

Η προσπάθεια δεν μεταφράζεται πάντα άμεσα σε επιτυχία. Τα ζευγάρια δεν θα πρέπει να αισθάνονται ότι δεν καταβάλλουν ήδη κάθε δυνατή προσπάθεια.

Μύθος Νο 3: Η γονιμότητα είναι θέμα της γυναίκας

Οι γυναίκες είναι συχνά ο στόχος των ζητημάτων που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, αλλά χρειάζονται δύο για να γεννηθεί ένα μωρό. Η υπογονιμότητα επηρεάζει εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες.

Στην πραγματικότητα, κάθε φύλο έχει το δικό του σύνολο συμπτωμάτων που μπορεί να υποδηλώνουν υπογονιμότητα, όπως πόνος στους όρχεις ή αλλαγές στην περίοδο.

Οι άνδρες δεν είναι τόσο πρόθυμοι όσο οι γυναίκες σύντροφοί τους να μιλήσουν για την υπογονιμότητά τους, Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παραδοσιακά θεωρούμε ότι τα παιδιά είναι γυναικεία υπόθεση ή ότι με την πάροδο των αιώνων η σύλληψη θεωρείται ότι είναι ευθύνη της γυναίκας.

Ένα πράγμα όμως είναι βέβαιο: Όπως και οι γυναίκες, είναι ζωτικής σημασίας οι άνδρες να εξετάζονται για τη γονιμότητα.

Και ενώ μπορεί να είναι πιο δυσάρεστο για έναν άνδρα να αναζητήσει θεραπεία, όσο νωρίτερα εντοπιστεί ένα πρόβλημα, τόσο πιο γρήγορα ένα ζευγάρι μπορεί να πραγματοποιήσει το όνειρό του να συλλάβει.

Μύθος Νο 4: Η ηλικία επηρεάζει αποκλειστικά τη γονιμότητα των γυναικών, όχι των ανδρών

Παρόλο που είναι αλήθεια ότι η γονιμότητα των γυναικών μειώνεται με την ηλικία, οι γυναίκες δεν είναι οι μόνες που βιώνουν αλλαγές στη γονιμότητα καθώς μεγαλώνουν.

Οι γυναίκες βιώνουν σημαντική μείωση της γονιμότητας, μερικές φορές έως και 50 %, μεταξύ των ηλικιών 32 και 37 ετών.

Όπως η γυναικεία υπογονιμότητα, έτσι και τα ποσοστά ανδρικής υπογονιμότητας αυξάνονται με την ηλικία.

Μετά την ηλικία των 40 ετών, ένας άνδρας είναι πιθανό να αρχίσει να αντιμετωπίζει μείωση του όγκου και της κινητικότητας του σπέρματος.

Μύθος Νο 5: Αν έχετε ήδη ένα παιδί, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για την υπογονιμότητα

Ακόμα και αν ένα ζευγάρι έχει ήδη ένα παιδί ή παιδιά, μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολία στο να συλλάβει αργότερα. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται δευτερογενής υπογονιμότητα.

Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι επειδή έχετε ένα παιδί, μπορείτε εύκολα να αποκτήσετε και άλλο.

Υπολογίζουν ότι η γονιμότητά σας ισχύει για όλες τις εγκυμοσύνες σας αλλά πολλά ζευγάρια έχουν βιώσει τις δυσκολίες της δευτερογενούς υπογονιμότητας.

Η δευτερογενής υπογονιμότητα μπορεί να προκαλείται από:

• Προβλήματα με το σπέρμα, όπως η έλλειψη αρκετού σπέρματος ή το σπέρμα που δεν κινείται με τον σωστό τρόπο.
• Βλάβη της σάλπιγγας που εμποδίζει το ωάριο να ταξιδέψει στη μήτρα ή το σπέρμα να συναντήσει ένα ωάριο
• Προβλήματα με την απελευθέρωση ενός ωαρίου από την ωοθήκη (ωορρηξία)
• Ουλές από ενδομητρίωση, όπου ιστός παρόμοιος με τον ιστό που επενδύει το εσωτερικό της μήτρας αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα σε άλλα όργανα της πυέλου
• Παθήσεις της μήτρας, όπως ινομυώματα ή αδενομυώματα της μήτρας
• Επιπλοκές που σχετίζονται με προηγούμενη εγκυμοσύνη ή χειρουργική επέμβαση
• Μεταβολές στους παράγοντες κινδύνου για εσάς ή την σύντροφό σας, όπως η ηλικία, το βάρος και η χρήση ορισμένων φαρμάκων

Μύθος Νο 6: Η υγεία σας δεν επηρεάζει τη γονιμότητα

Στην πραγματικότητα, ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες της γονιμότητας για άνδρες και γυναίκες εξαρτάται από την υγεία.

Αν προσπαθήσουμε να ζούμε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, αυτό θα βοηθήσει πραγματικά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων υπογονιμότητας.

Πρέπει να γνωρίζουμε το σώμα μας, να ακούμε το σώμα μας και να προσπαθούμε να ζούμε υγιεινά πριν καν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε να κάνουμε παιδί.

Μύθος Νο 7: Κάθε διαδρομή γονιμότητας είναι ίδια

Ο οικογενειακός προγραμματισμός γύρω από την υπογονιμότητα έγκειται σε προσωπικές επιλογές που διαφέρουν μεταξύ των ζευγαριών. Κάθε διαδρομή είναι διαφορετική και κάθε ατομική επιλογή είναι αποδεκτή.

Το ταξίδι της αντιμετώπισης της υπογονιμότητας είναι αγχωτικό – για όλους. Πολλές επιλογές μπορεί να είναι πολύπλοκες και δύσκολες.

Επιπλέον, υπάρχει πολλή αβεβαιότητα, η οποία μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ανήσυχοι και νευρικοί.

Η θεραπεία γονιμότητας είναι επίσης δαπανηρή, πράγμα που σημαίνει ότι για πολλούς μπορεί να αποτελέσει μεγάλη πηγή οικονομικής επιβάρυνσης και πρόσθετου άγχους.

Και όλα αυτά προτού έρθουν όλα τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα που συνοδεύουν το ταξίδι, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων ελπίδων και των μεγάλων απογοητεύσεων, των καρδιοχτυπιών και της απώλειας.