Με ποιον τρόπο το άγχος προκαλεί υψηλή αρτηριακή πίεση

Και μόνο η ανάγνωση της λέξης “άγχος” μπορεί να σας κάνει να νιώσετε τα δυσάρεστα συμπτώματα που το συνοδεύουν: οι σφυγμοί σας επιταχύνονται και η διάθεσή σας χειροτερεύει, καθώς το σώμα σας αρχίζει να αισθάνεται ταλαιπωρημένο και φθαρμένο.

Και η κοινή λογική λέει ότι το στρες εκτοξεύει στα ύψη και την αρτηριακή σας πίεση.

Ποια είναι όμως η σχέση μεταξύ του στρες και της αρτηριακής σας πίεσης;

Το παρατεταμένο στρες επηρεάζει την υγεία του σώματός σας σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι το βραχυπρόθεσμο στρες;

Και πώς μπορείτε να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ των δύο;

Με ποιον τρόπο το άγχος επηρεάζει την αρτηριακή πίεση

Το ιδανικότερο σημείο για να ξεκινήσουμε, είναι να εξετάσουμε τις δύο κατηγορίες στρες που βιώνουμε.

Όσον αφορά το στρες, πρέπει να το διαχωρίσουμε σε δύο κατηγορίες: το οξύ και το χρόνιο.

Μολονότι και οι δύο αυτές κατηγορίες μπορούν να προκαλέσουν αύξηση της αρτηριακής σας πίεσης, αμφότερες έχουν διαφορετικές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.

Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και του καρδιαγγειακού συστήματος.

Σε απάντηση στο ψυχοκοινωνικό και φυσιολογικό στρες, εκκρίνει νορεπινεφρίνη και επινεφρίνη, οι οποίες έχουν τόσο άμεσες καρδιοδιεγερτικές επιδράσεις μέσω των β1-αδρενεργικών υποδοχέων όσο και κατασταλτικές επιδράσεις μέσω των α1-αδρενεργικών υποδοχέων.

Επιπλέον, τα υψηλότερα επίπεδα κατεχολαμινών στα ούρα, ιδιαίτερα της νορεπινεφρίνης και της επινεφρίνης, έχουν προηγουμένως συσχετιστεί με το άγχος και τη χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, τα οποία επίσης σχετίζονται με την υψηλή αρτηριακή πίεση.

Αυτά τα βιολογικά και κοινωνιολογικά ευρήματα υποστηρίζουν την υπόθεσή ότι τα υψηλότερα επίπεδα αυτών των κατεχολαμινών στα ούρα μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση υπέρτασης και ενδεχομένως σε καρδιαγγειακά επεισόδια.

Ο ρόλος της ντοπαμίνης στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να είναι πιο πολύπλοκος, επειδή περιλαμβάνει πολλαπλές οδούς μέσω πέντε υποτύπων υποδοχέων, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής της μεταφοράς νατρίου στους νεφρούς και στο γαστρεντερικό σύστημα, της ρύθμισης της απέκκρισης νερού και χλωριούχου νατρίου και της αναστολής των συστημάτων α-αδρενεργικού και ρενίνης-αγγειοτενσίνης.

Ο άξονας υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, ο οποίος περιλαμβάνει την έκκριση κορτιζόλης, συμβάλλει επίσης στην παθογένεια της υπέρτασης και της καρδιαγγειακής νόσου μέσω της έκφρασης των υποδοχέων γλυκοκορτικοειδών στο αγγειακό σύστημα που ασκούν επιδράσεις στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, στη λειτουργία των ενδοθηλιακών κυττάρων και στην έκφραση φλεγμονωδών δεικτών, όπως το μονοξείδιο του αζώτου, η αγγειοτενσίνη ΙΙ και η ενδοθηλίνη Ι.

Επιπλέον, έχει επίσης προταθεί ότι ένας συνδυασμός του αυτόνομου νευρικού συστήματος και της απόκρισης του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων στο ψυχοκοινωνικό στρες επηρεάζει αιμοστατικούς και πηκτικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν καρδιαγγειακά επεισόδια.

Οξύ στρες και αρτηριακή πίεση                      

Το οξύ στρες είναι το στρες που προκαλείται από ένα συγκεκριμένο γεγονός, όπως μια αυστηρή προθεσμία στην εργασία ή μια διαφωνία.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα συμπτώματα του στρες είναι μεν υπαρκτά, αλλά εξαφανίζονται μόλις παρέλθει ο στρεσογόνος παράγοντας.

Το οξύ στρες μπορεί να αυξήσει τον καρδιακό σας ρυθμό και να αναζωπυρώσει το συμπαθητικό νευρικό σας σύστημα, το οποίο, με τη σειρά του, αυξάνει την αρτηριακή σας πίεση.

Το πόσο διαρκεί αυτή η κατάσταση ποικίλλει από άτομο σε άτομο.

Για όσο διάστημα είστε αγχωμένοι, η αρτηριακή σας πίεση παραμένει αυξημένη.

Είναι, τελικά, ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε και αντιμετωπίζουμε το στρες.

Το σώμα μπορεί να διαχειριστεί αυτές τις οξείες αλλαγές στην αρτηριακή πίεση αρκετά καλά. Αυτό για το οποίο πραγματικά ανησυχούμε είναι η χρόνια αυξημένη αρτηριακή πίεση.

Χρόνιο στρες και αρτηριακή πίεση

Ο τρόπος με τον οποίο το χρόνιο στρες επηρεάζει την αρτηριακή πίεση είναι λιγότερο γνωστός.

Παρά το γεγονός ότι τα πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι το σώμα μας μπορεί να έχει την τάση να απελευθερώνει περισσότερες ορμόνες του στρες με το παρατεταμένο στρες, το θέμα είναι επίσης πώς το στρες επηρεάζει τις συνήθειες και τις επιλογές του τρόπου ζωής μας που μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλότερη αρτηριακή πίεση.

Οι άνθρωποι που βιώνουν χρόνιο στρες συνηθίζουν να κοιμούνται πιο άσχημα, να μην ασκούνται τόσο πολύ και να κάνουν κακές επιλογές όσον αφορά τη διατροφή τους.

Αυτό οδηγεί σε υψηλότερη αρτηριακή πίεση και αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου ή άλλων ανεπιθύμητων καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Σε μια μελέτη του 2021 σε πολυεθνικό πληθυσμό, τα αυξημένα επίπεδα ορμονών του στρες στα ούρα συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης.

Οι συσχετισμοί ήταν ισχυρότεροι μεταξύ των νεότερων ενηλίκων από ό,τι μεταξύ των ηλικιωμένων ενηλίκων, ιδίως για την ντοπαμίνη και την κορτιζόλη.

Επιπλέον, τα αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης στα ούρα, αλλά όχι τα επίπεδα κατεχολαμινών, συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Τα ευρήματά αναδεικνύουν έναν πιθανό ρόλο των ορμονών του στρες στην παθογένεια της υπέρτασης και την ανάγκη για μελλοντική μελέτη του κατά πόσον θεραπευτικές στρατηγικές που μειώνουν αυτές τις ορμόνες θα ήταν επωφελείς για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας σε νεότερη ηλικία μεταξύ ενηλίκων χωρίς υπέρταση.

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι το άγχος από μόνο του προκαλεί μακροχρόνια υψηλή αρτηριακή πίεση.

Αλλά η αντίδραση στο στρες με ανθυγιεινούς χειρισμούς μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υψηλής αρτηριακής πίεσης, καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Ορισμένες συμπεριφορές συνδέονται με υψηλότερη αρτηριακή πίεση, όπως

• Το κάπνισμα
• Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
• Η κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών

Πότε το οξύ στρες γίνεται χρόνιο στρες;

Επειδή όλοι μας διαχειριζόμαστε το στρες με διαφορετικούς τρόπους, μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπίσουμε τα σημάδια του οξέος στρες που μετατρέπεται σε χρόνιο στρες.

Εάν οι στρεσογόνοι παράγοντες διαρκούν για εβδομάδες, τότε υπάρχει κίνδυνος να μετατραπούν σε χρόνιους στρεσογόνους παράγοντες που πρέπει κατά συνέπεια να αντιμετωπιστούν.

Μπορεί στην πραγματικότητα να εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεται κάποιος το στρες.

Δύο άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται στην ίδια ακριβώς κατάσταση και αυτή να είναι πολύ πιο στρεσογόνος για τον έναν από ό,τι είναι για τον άλλον.

Μερικοί άνθρωποι απλώς αντιμετωπίζουν καλύτερα το στρες και διαθέτουν υγιέστερες στρατηγικές αντιμετώπισης ή συστήματα υποστήριξης.

Οι δραστηριότητες που μειώνουν το άγχος μπορούν να μειώσουν την αρτηριακή σας πίεση

Η ελάττωση του επιπέδου του άγχους σας μπορεί να μην μειώσει άμεσα την αρτηριακή σας πίεση μακροπρόθεσμα.

Αλλά η χρήση στρατηγικών για τη διαχείριση του άγχους σας μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της υγείας σας με άλλους τρόπους.

Η εκμάθηση τεχνικών διαχείρισης του στρες μπορεί να οδηγήσει σε υγιείς αλλαγές συμπεριφοράς – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μειώνουν την αρτηριακή σας πίεση.

Υπάρχουν πολλές επιλογές για τη διαχείριση του στρες. Για παράδειγμα:

• Απλοποιήστε το πρόγραμμά σας. Αν αισθάνεστε διαρκώς πιεσμένοι, αφιερώστε λίγα λεπτά για να επανεξετάσετε το ημερολόγιο και τις λίστες με τις δουλειές σας. Αναζητήστε δραστηριότητες που καταλαμβάνουν το χρόνο σας αλλά δεν είναι πολύ σημαντικές για εσάς. Προγραμματίστε λιγότερο χρόνο για αυτές τις δραστηριότητες ή εξαλείψτε τις εντελώς.
• Αναπνεύστε για να χαλαρώσετε. Η λήψη βαθιών και αργών αναπνοών μπορεί να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε.
• Ασκηθείτε. Η σωματική δραστηριότητα είναι ένα φυσικό αγχολυτικό. Απλά φροντίστε να πάρετε την έγκριση του γιατρού σας πριν ξεκινήσετε ένα νέο πρόγραμμα άσκησης, ειδικά αν έχετε διαγνωστεί με υψηλή αρτηριακή πίεση.
• Δοκιμάστε τη γιόγκα και το διαλογισμό. Η γιόγκα και ο διαλογισμός δυναμώνουν το σώμα σας και σας βοηθούν να χαλαρώσετε. Αυτές οι τεχνικές μπορούν επίσης να μειώσουν τη συστολική αρτηριακή σας πίεση κατά 5 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου (mm Hg) ή περισσότερο.
• Κοιμηθείτε αρκετά. Ο πολύ λίγος ύπνος μπορεί να κάνει τα προβλήματά σας να φαίνονται χειρότερα από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
• Αλλάξτε την οπτική σας γωνία. Όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα, αντισταθείτε στην τάση να παραπονιέστε. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας σχετικά με την κατάσταση και στη συνέχεια επικεντρωθείτε στην εξεύρεση λύσεων.
• Ο στόχος είναι να ανακαλύψετε τι είναι αυτό που θα σας βοηθήσει. Να είστε ανοιχτόμυαλοι και πρόθυμοι να πειραματιστείτε. Επιλέξτε τις στρατηγικές σας, αναλάβετε δράση και αρχίστε να απολαμβάνετε τα οφέλη.