Εάν αισθάνεστε ότι κρυώνετε συνέχεια, ενδέχεται να φταίει μια κατάσταση γνωστή ως δυσανεξία στο κρύο. Η δυσανεξία στο κρύο δεν είναι ασθένεια, είναι απλώς μια μη φυσιολογική ευαισθησία στο κρύο περιβάλλον ή στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Η δυσανεξία στο κρύο μπορεί να προκαλείται από κάποιο πρόβλημα με το μεταβολισμό σας (τη μετατροπή των θερμίδων σε ενέργεια) ή από διαταραχές του νευρικού συστήματος που αλλοιώνουν την αντίληψή σας για το κρύο. Καταστάσεις όπως ο υποθυρεοειδισμός, η κακή κυκλοφορία του αίματος ή η αναιμία μπορούν επίσης να συμβάλουν στην ευαισθησία στο κρύο. Ακόμη και το να είστε αδύνατοι μπορεί να σας κάνει ιδιαίτερα ευαίσθητους στο κρύο.
Τα συμπτώματα της δυσανεξίας στο κρύο
Η δυσανεξία στο κρύο, επίσης γνωστή ως ευαισθησία στο κρύο ή υπερευαισθησία, είναι μια ασαφής κατάσταση κατά την οποία έχετε μια υπερβολική αντίδραση στο κρύο, με αποτέλεσμα να αισθάνεστε δυσφορία ή/και να αποφεύγετε το κρύο.
Η δυσανεξία στο κρύο είναι μια υποκειμενική αντίδραση που είναι ανεξάρτητη από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Η αντίδραση αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό σωματική, αν και μπορεί να έχει και ψυχολογικές συνιστώσες.
Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφοροποίηση στην ευαισθησία στο κρύο που βιώνουν οι διάφοροι άνθρωποι. Κάποιοι μπορεί απλώς να τρέμουν και να βάζουν τα χέρια τους στις τσέπες ως αντίδραση στο κρύο. Άλλοι μπορεί να χρειάζονται πολλαπλές στρώσεις ρούχων για να διατηρηθούν ζεστοί.
Εκτός από μια μη φυσιολογική αντίδραση στο κρύο, τα συμπτώματα της δυσανεξίας στο κρύο μπορεί επίσης να προκαλέσουν:
- Μούδιασμα
- Ακαμψία
- Πόνο ή αίσθημα καύσου
- Αδυναμία
- Πρήξιμο του δέρματος
- Αλλαγές στο χρώμα του δέρματος
- Ευαισθησία στο άγγιγμα ψυχρών αντικειμένων
Δυσανεξία στο κρύο vs. Υποθερμία
Η δυσανεξία στο κρύο δεν είναι το ίδιο πράγμα με την υποθερμία (μείωση της θερμοκρασίας του σώματος όταν αυτό χάνει περισσότερη θερμότητα από όση μπορεί να παράγει). Η δυσανεξία στο κρύο εμφανίζεται σε θερμοκρασίες που κατά τα άλλα είναι ανεκτές για τους υπόλοιπους στο συγκεκριμένο περιβάλλον.
Οι αιτίες της δυσανεξίας στο κρύο
Δεν υπάρχει καθολικά αποδεκτός ορισμός της δυσανεξίας στο κρύο, καθώς οι υποκείμενες αιτίες είναι τόσο ποικιλόμορφες και δεν την εμφανίζουν όλοι όσοι πάσχουν από κάποια πάθηση που μπορεί να προκαλέσει δυσανεξία στο κρύο. Στην πραγματικότητα, η δυσανεξία στο κρύο θεωρείται ότι είναι πολυπαραγοντική, πράγμα που σημαίνει ότι εμπλέκονται περισσότερες από μία αιτίες. Αυτές μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε γενικές γραμμές ως:
- Ορμονικά προβλήματα που αλλάζουν τον μεταβολισμό και τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του οργανισμού
- Προβλήματα κυκλοφορίας του αίματος που μεταβάλλουν τη θερμοκρασία του σώματος
- Διαταραχές του νευρικού συστήματος που μεταβάλλουν την αντίληψη του κρύου
Έχοντας τα παραπάνω υπόψη, υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις υγείας στις οποίες η δυσανεξία στο κρύο είναι συχνή.
Παθήσεις του θυρεοειδούς
Ο υποθυρεοειδισμός, ή η μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδούς, είναι μία από τις πιο γνωστές αιτίες της δυσανεξίας στο κρύο.
Ο θυρεοειδής αδένας είναι υπεύθυνος για την παραγωγή ορμονών που παίζουν κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού, συμπεριλαμβανομένου του πώς και πότε χρησιμοποιούνται τα ενεργειακά αποθέματα του σώματος. Σε ένα ψυχρό περιβάλλον, οι θυρεοειδικές ορμόνες μπορούν να αυξήσουν το μεταβολισμό ώστε να βοηθήσουν στην ομαλοποίηση της θερμοκρασίας του σώματός σας.
Εάν έχετε υποθυρεοειδισμό, η χαμηλή παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών υπονομεύει αυτό το αποτέλεσμα, καθιστώντας σας πιο ευάλωτους στο κρύο.
Σε άτομα με υποθυρεοειδισμό, η ορμονοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη φυσιολογική ρύθμιση των επιπέδων του θυρεοειδούς και, με τη σειρά της, να ανακουφίσει τα συμπτώματα της δυσανεξίας στο κρύο.
Αναιμία
Η αναιμία είναι μια κατάσταση κατά την οποία δεν έχετε αρκετά ερυθρά αιμοσφαίρια για τη μεταφορά οξυγόνου στο σώμα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί εάν δεν έχετε αρκετή ποσότητα μιας πρωτεΐνης που περιέχει σίδηρο, η οποία ονομάζεται αιμοσφαιρίνη και είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά των μορίων οξυγόνου.
Η σιδηροπενική αναιμία είναι ένας τύπος αναιμίας που προκαλείται από την έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό. Ο σίδηρος δεν είναι απαραίτητος μόνο για την παραγωγή αιμοσφαιρίνης, αλλά είναι επίσης απαραίτητος για την παραγωγή άφθονων ποσοτήτων ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Η δυσανεξία στο κρύο συνδέεται στενά με τη σιδηροπενική αναιμία για δύο λόγους:
- Έλλειψη οξυγόνου: Το οξυγόνο δεν εμπλέκεται μόνο στην καύση θερμίδων για ενέργεια και θερμότητα αλλά και στη στένωση των αιμοφόρων αγγείων για να βοηθήσει στη διατήρηση της θερμότητας. Σε όλους τους τύπους αναιμίας, συμπεριλαμβανομένης της κακοήθους αναιμίας (που προκαλείται από έλλειψη βιταμίνης Β-12) και της απλαστικής αναιμίας (που προκαλείται από προβλήματα του μυελού των οστών), η έλλειψη οξυγόνου περιορίζει και τα δύο αυτά οφέλη.
- Έλλειψη σιδήρου: Στα άτομα με σιδηροπενική αναιμία, τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου μειώνουν την παραγωγή αυτών των ορμονών, αυξάνοντας περαιτέρω την ευαισθησία στο κρύο.
Η σιδηροπενική αναιμία μπορεί να αντιμετωπιστεί με συμπληρώματα σιδήρου και συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Σύνδρομο Raynaud
Το σύνδρομο Raynaud είναι μια κατάσταση κατά την οποία τα δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών ενός ατόμου γίνονται μπλε ή λευκά κατά την έκθεση στο κρύο και στη συνέχεια έντονα κόκκινα κατά την αναθέρμανση. Προκαλείται από τη μη φυσιολογική στένωση των αιμοφόρων αγγείων (αγγειοσύσπαση) ως αντίδραση στο κρύο ή στο στρες. Σε ορισμένα άτομα, μπορεί να επηρεάσει το ένα χέρι ή πόδι (ή ακόμη και μέρος του ποδιού ή του χεριού) αλλά όχι το άλλο.
Αν και η αιτία του συνδρόμου Reynaud είναι άγνωστη, παρουσιάζεται συχνά σε άτομα με διαταραχές του συνδετικού ιστού, όπως το σκληρόδερμα ή ο λύκος.
Η μη φυσιολογική συστολή των αιμοφόρων αγγείων στερεί από τους ιστούς το οξυγόνο. Αυτό, με τη σειρά του, μειώνει τη θερμοκρασία του δέρματος και αυξάνει την ευαισθησία του στο κρύο. Άλλα συμπτώματα είναι το μούδιασμα, το μυρμήγκιασμα ή ο σφύζων πόνος.
Το σύνδρομο Reynaud αντιμετωπίζεται με τη διαχείριση της υποκείμενης αιτίας, εάν υπάρχει. Περιλαμβάνει επίσης την αποφυγή του κρύου, του στρες και του καπνίσματος (που αυξάνει την αγγειοσύσπαση).
Ανορεξία
Η νευρική ανορεξία, ή απλά ανορεξία, είναι μια διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από περιορισμένη πρόσληψη τροφής. Τα άτομα με ανορεξία συχνά τρώνε τόσο λίγο που δεν μπορούν να συντηρήσουν βασικές σωματικές λειτουργίες.
Η δυσανεξία στο κρύο είναι συχνή στα άτομα με ανορεξία για διάφορους λόγους:
- Υποσιτισμός: Η ανεπαρκής πρόσληψη τροφής στερεί από τον οργανισμό τον σίδηρο, τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β, το φυλλικό οξύ, το μαγγάνιο και το θείο που απαιτούνται για τη διατήρηση του μεταβολισμού. Επηρεάζει επίσης την παραγωγή ορμονών που ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος.
- Καχεξία: Το σωματικό λίπος βοηθά στη μόνωση του σώματος από το κρύο. Όταν χάνεται αρκετό σωματικό λίπος, το άτομο είναι λιγότερο ικανό να αντέξει το κρύο. Η καχεξία είναι μυϊκή απώλεια που συνοδεύεται από απώλεια σωματικού βάρους και σωματικού λίπους. Εμφανίζεται σε άτομα με ανορεξία, όταν το σώμα πρέπει να στραφεί προς τους μύες και το λίπος για να εξασφαλίσει καύσιμα.
Τα φάρμακα, οι ομάδες υποστήριξης και η ψυχοθεραπεία συνήθως αποτελούν τη θεραπευτική αγωγή για τα άτομα με ανορεξία.
Χαμηλό σωματικό βάρος
Ακόμη και σε άτομα που δεν πάσχουν από ανορεξία, το χαμηλό σωματικό βάρος αυξάνει την ευαισθησία στο κρύο. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για όλους, καθώς ορισμένοι λιποβαρείς άνθρωποι έχουν υψηλό μεταβολισμό και υψηλότερη θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος.
Έχοντας αυτό ως δεδομένο, το χαμηλό σωματικό βάρος συνδέεται εκ φύσεως με λιγότερο υποδόριο σωματικό λίπος. Αυτό είναι το στρώμα του λιπώδους ιστού ακριβώς κάτω από το δέρμα. Η απώλεια αυτού του μονωτικού στρώματος αυξάνει τον κίνδυνο δυσανεξίας στο κρύο.
Εκτός από τη μείωση του υποδόριου λίπους, το χαμηλό σωματικό βάρος συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο αναιμίας.
Φάρμακα
Ορισμένα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν ευαισθησία στο κρύο. Αυτό συμβαίνει είτε με την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας του αίματος είτε με την καταστροφή των νεύρων που ρυθμίζουν τις αισθήσεις του δέρματος.
Οι κατηγορίες φαρμάκων που συνήθως σχετίζονται με την ευαισθησία στο κρύο είναι οι ακόλουθες:
- Β-αναστολείς: Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία καρδιακών παθήσεων
- Φάρμακα χημειοθεραπείας: Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου
- Ορμονικά αντισυλληπτικά: Χρησιμοποιούνται για την πρόληψη της εγκυμοσύνης ή τη θεραπεία της ενδομητρίωσης
- Θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης: Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης και της χαμηλής τεστοστερόνης
- Ανοσοκατασταλτικά: Χρησιμοποιούνται για την πρόληψη της απόρριψης μεταμοσχευμένων οργάνων και τη θεραπεία ορισμένων αυτοάνοσων νοσημάτων
- Ιντερφερόνες: Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου και ορισμένων χρόνιων ιογενών λοιμώξεων
- Στατίνες: Χρησιμοποιούνται για τη μείωση της χοληστερόλης
Περιφερική αρτηριακή νόσος
Η περιφερική αρτηριακή νόσος εμφανίζεται όταν ένα ή περισσότερα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τα χέρια, τα πόδια, το κεφάλι ή τον κορμό αποφράσσονται μερικώς ή πλήρως. Προκαλείται συνήθως από τη συσσώρευση λιπαρών εναποθέσεων στα τοιχώματα των αρτηριών, που ονομάζεται αθηροσκλήρωση. Η περιφερική αρτηριακή νόσος είναι συχνή σε άτομα άνω των 50 ετών με ιστορικό διαβήτη ή καπνίσματος.
Η μειωμένη ροή του αίματος που προκαλείται από την περιφερική αρτηριακή νόσος μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στο κρύο με τον ίδιο τρόπο όπως η αγγειοσύσπαση. Αυτό το κρύο γίνεται πιο συχνά αισθητό στα πόδια (ιδιαίτερα το πρωί ή αμέσως μετά την άσκηση), αλλά μπορεί να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματος.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η περιφερική αρτηριακή νόσος μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα περιφερικά νεύρα (εκείνα που βρίσκονται εκτός του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού). Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πόνο στα νεύρα, ο οποίος επιτείνει περαιτέρω την αντίδραση του ατόμου στο κρύο.
Η περιφερική αρτηριακή νόσος αντιμετωπίζεται με φάρμακα και αλλαγές που αφορούν τον τρόπο ζωής, συμπεριλαμβανομένης μιας δίαιτας χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, της απώλειας βάρους και της τακτικής σωματικής άσκησης. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί αγγειοχειρουργική επέμβαση.
Έλλειψη ύπνου
Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, η χρόνια έλλειψη ύπνου μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία σας στο κρύο ενόσω είστε ξύπνιοι.
Στους καλά ξεκούραστους ανθρώπους, η ροή του αίματος στο δέρμα αυξομειώνεται κατά τη διάρκεια του ύπνου, έτσι ώστε οι αλλαγές της θερμοκρασίας σε ένα μέρος του σώματος να αλλάζουν με σταθερότητα σε σχέση με άλλα μέρη του σώματος.
Η στέρηση ύπνου διαταράσσει αυτή τη διαδικασία. Καθώς η έλλειψη ύπνου αυξάνεται και χάνετε όλο και περισσότερο ύπνο, η ροή του αίματος θα μετατοπιστεί προοδευτικά προς το κέντρο του σώματος και θα μειωθεί στα άκρα. Αυτό ευνοεί την απώλεια θερμότητας από τα πόδια και τα χέρια, κάνοντάς τα να αισθάνονται πιο κρύα.
Προβλήματα με τα νεύρα
Η δυσανεξία στο κρύο μπορεί να εμφανιστεί όταν τα περιφερικά νεύρα έχουν υποστεί βλάβη. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν η μονωτική επικάλυψη των νεύρων, που ονομάζεται περίβλημα μυελίνης, καταστρέφεται ή αφαιρείται. Αυτό μπορεί να προκαλέσει εσφαλμένη λειτουργία των νευρικών κυττάρων, προκαλώντας πόνο που μοιάζει με σοκ, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή κάψιμο.
Η κατάσταση, γνωστή ως περιφερική νευροπάθεια, μπορεί να είναι τόσο ακραία που το βάρος ενός σεντονιού ή ένα ελαφρύ αεράκι μπορεί να προκαλέσει πόνο. Η περιφερική νευροπάθεια μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία ενός ατόμου στο κρύο, καθιστώντας δύσκολο να κρατήσει ένα κρύο αναψυκτικό ή να περπατήσει σε ένα κρύο πάτωμα.
Οιστρογόνα
Τα οιστρογόνα είναι μια ορμόνη που ρυθμίζει τη γυναικεία αναπαραγωγή. Τα επίπεδα των οιστρογόνων μεταβάλλονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, όπως κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου, της εγκυμοσύνης και της εμμηνόπαυσης.
Η αυξομείωση των επιπέδων οιστρογόνων μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στο κρύο, ιδίως όταν οι γυναίκες φτάνουν στο τέλος του αναπαραγωγικού τους κύκλου.
Κατά τη διάρκεια της προεμμηνόπαυσης, οι διακυμάνσεις των οιστρογόνων μπορεί να οδηγήσουν στην ξαφνική εμφάνιση εξάψεων που ακολουθούνται από απότομη πτώση της θερμοκρασίας του σώματος. Η πτώση πιστεύεται ότι προκαλείται από την επίδραση των οιστρογόνων στους νευρικούς υποδοχείς που ρυθμίζουν τη διεύρυνση και τη στένωση των αιμοφόρων αγγείων.
Οι ίδιες διακυμάνσεις μπορεί να εξηγούν γιατί ορισμένες γυναίκες εμφανίζουν δυσανεξία στο κρύο ακριβώς πριν από την έναρξη της περιόδου τους. Η ωχρινική φάση, η οποία λαμβάνει χώρα αμέσως μετά την ωορρηξία, είναι η περίοδος κατά την οποία τα επίπεδα των οιστρογόνων βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους. Αυτές οι ακραίες ορμονικές αλλαγές μπορεί να οδηγήσουν σε συμπτώματα όπως η αυξημένη αίσθηση ψύχους και το ρίγος.
Λοίμωξη ή πυρετός
Όταν έχετε μια λοίμωξη όπως η γρίπη ή η γαστρεντερίτιδα, ολόκληρο το σώμα σας μπορεί να το αισθάνεστε κρύο, ακόμη και αν καίγεστε από πυρετό. Μπορεί ακόμη να νιώσετε ρίγη και ανατριχίλα, που είναι τόσο έντονη ώστε να μην μπορείτε να σταματήσετε.
Το αίσθημα κρύου κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κατανάλωση επιπλέον ενέργειας για να βοηθήσετε στην καταπολέμηση της λοίμωξης.
Το ρίγος, από την άλλη πλευρά, προκαλείται από την παρουσία χημικών ουσιών που ονομάζονται πυρετογόνα στο αίμα. Το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει πυρετογόνα για να αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματος ώστε να βοηθήσει στην καταπολέμηση της λοίμωξης. Εντούτοις, αυτά μπορεί να πυροδοτήσουν ένα αντιφατικό αντανακλαστικό με αποτέλεσμα έντονο ρίγος και ανατριχίλες.
Σε ορισμένες λοιμώξεις, όπως η άτυπη πνευμονία (γνωστή και ως “περιπατητική πνευμονία”), το άτομο μπορεί να αισθάνεται μόνο πονόλαιμο, κόπωση και ένα συνεχές αίσθημα ψύχους. Αν και η περιπατητική πνευμονία είναι ηπιότερη από την κανονική πνευμονία, η ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει έως και έξι εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων μπορεί να αισθάνεστε πάντα κρύο.
Ινομυαλγία
Η ινομυαλγία είναι μια χρόνια πάθηση που προκαλεί πόνο σε όλο το σώμα, καθώς και προβλήματα μνήμης, κόπωση και δυσκολία στον ύπνο. Η αιτία της ινομυαλγίας είναι άγνωστη, αλλά πιστεύεται ότι είναι αποτέλεσμα πολλαπλών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της κληρονομικότητας, των διαταραχών της διάθεσης, των ασθενειών κατά το παρελθόν και των χημικών ανισορροπιών που αυξάνουν την υπερευαισθησία στον πόνο.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα με ινομυαλγία συχνά δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στις αλλαγές της θερμοκρασίας και έχουν υψηλά επίπεδα δυσανεξίας τόσο στη ζέστη όσο και στο κρύο. Αυτό πιστεύεται ότι προκαλείται από προβλήματα σε μια διαδικασία γνωστή ως αναστολή του πόνου, κατά την οποία το νευρικό σύστημα επιβραδύνει τα σήματα πόνου κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπο με χρόνιο πόνο.
Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να οδηγήσει σε δυσανεξία στο κρύο επιβραδύνοντας την αντίδραση του οργανισμού στο κρύο. Επειδή το σώμα δεν ανταποκρίνεται τόσο γρήγορα, το άτομο μπορεί να αισθάνεται το κρύο πολύ πιο έντονα από τους άλλους.
Ανεπάρκεια βιταμίνης Β12
Η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε κρύο. Εάν έχετε ανεπάρκεια αυτής της βιταμίνης, είναι πιθανό να έχετε και άλλα συμπτώματα όπως:
- Μούδιασμα στα χέρια σας
- Προβλήματα στην συγκέντρωση
- Κόπωση και αδυναμία
- Πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς
- Ναυτία και αλλαγές στην όρεξη
Η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, όπως νευρολογικές παθήσεις. Οι ηλικιωμένοι, τα άτομα που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους και τα άτομα που ακολουθούν χορτοφαγική διατροφή είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ανεπάρκεια βιταμίνης Β12.
Παράλειψη γευμάτων
Οι δίαιτες με περιορισμένες θερμίδες, όπως η διαλείπουσα νηστεία ή η παράλειψη γευμάτων για άλλους λόγους, μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητες ενέργειες όπως η ευαισθησία στο κρύο.
Οι δίαιτες με περιορισμένες θερμίδες θεωρείται ότι επιβραδύνουν το μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας, ή αλλιώς τον αριθμό των θερμίδων που καίτε όταν το σώμα σας βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μείωση της κεντρικής θερμοκρασίας του σώματος, η οποία μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε πιο κρύοι.
