Εάν έχετε διαγνωστεί με καρδιακή αρρυθμία, η θεραπεία θα εξαρτηθεί από τον τύπο της αρρυθμίας και από το πόσο σοβαρή είναι.
Εάν δεν προκαλεί σοβαρά συμπτώματα και δεν κινδυνεύετε να αναπτύξετε χειρότερη αρρυθμία ή κάποια επιπλοκή, πιθανότατα δεν θα χρειαστείτε καμία θεραπεία.
Φαρμακευτική αγωγή
Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους ο γιατρός σας ενδεχομένως να θελήσει να σας χορηγήσει φαρμακευτική αγωγή για καρδιακή αρρυθμία.
Πρώτον, η αρρυθμία μπορεί να σας προκαλεί συμπτώματα, όπως αίσθημα παλμών ή ζάλη, και η θεραπεία μπορεί να είναι σημαντική για την ανακούφιση αυτών των συμπτωμάτων.
Δεύτερον, η αρρυθμία μπορεί να σας προκαλεί συγκεκριμένη βλάβη ή να απειλεί να σας προκαλέσει, καθώς ορισμένες αρρυθμίες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακής ανακοπής, καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Αντιαρρυθμικά φάρμακα
Τα αντιαρρυθμικά φάρμακα είναι φάρμακα που αλλάζουν τις ηλεκτρικές ιδιότητες του καρδιακού ιστού και, με τον τρόπο αυτό, αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο το ηλεκτρικό σήμα της καρδιάς σας εξαπλώνεται κατά μήκος του καρδιακού σας μυός.
Δεδομένου ότι η ταχυκαρδία (αρρυθμία που προκαλεί γρήγορο καρδιακό ρυθμό) σχετίζεται συνήθως με ανωμαλίες στο ηλεκτρικό σήμα, τα φάρμακα που μεταβάλλουν το ηλεκτρικό σήμα της καρδιάς σας μπορούν συχνά να βελτιώσουν αυτές τις αρρυθμίες.
Τα αντιαρρυθμικά φάρμακα είναι συχνά αποτελεσματικά, ή τουλάχιστον εν μέρει αποτελεσματικά, στη θεραπεία των περισσότερων ειδών ταχυκαρδίας.
Δυστυχώς, τα αντιαρρυθμικά φάρμακα ως ομάδα τείνουν να προκαλούν έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ανεπιθύμητων ενεργειών και, ως εκ τούτου, μπορεί να είναι δύσκολο να λαμβάνονται.
Κάθε αντιαρρυθμικό φάρμακο έχει το δικό του μοναδικό προφίλ τοξικότητας, και πριν σας συνταγογραφηθεί κάποιο από αυτά τα φάρμακα, είναι ζωτικής σημασίας να σας εξηγήσει προσεκτικά ο γιατρός σας τα πιθανά προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν με το συγκεκριμένο φάρμακο.
Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα που είναι κοινό σε όλα σχεδόν τα αντιαρρυθμικά φάρμακα: Μερικές φορές αυτά τα φάρμακα χειροτερεύουν την αρρυθμία αντί να την βελτιώσουν.
Αυτή η ιδιότητα των αντιαρρυθμικών φαρμάκων -η λεγόμενη προαρρυθμία- αποδεικνύεται ότι είναι μια εγγενής ιδιότητα των φαρμάκων που αλλάζουν το ηλεκτρικό σήμα της καρδιάς.
Με απλά λόγια, όταν κάνετε το οτιδήποτε για να αλλάξετε τον τρόπο με τον οποίο το ηλεκτρικό σήμα μεταδίδεται στην καρδιά, είναι πιθανό η αλλαγή αυτή να βελτιώσει μια ταχυκαρδία ή να τη χειροτερέψει.
Τα αντιαρρυθμικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι μεταξύ άλλων η αμιοδαρόνη, η σοταλόλη, η προπαφαινόνη και η δρονεδαρόνη.
Η αμιοδαρόνη (Angoron) είναι μακράν το πιο αποτελεσματικό αντιαρρυθμικό φάρμακο και είναι επίσης λιγότερο πιθανό να προκαλέσει προαρρυθμία σε σχέση με άλλα φάρμακα.
Δυστυχώς, η τοξικότητα που παρατηρείται με την αμιοδαρόνη, όπως η βλάβη των πνευμόνων, του θυρεοειδούς, των οφθαλμών ή του ήπατος, μπορεί να είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη και το φάρμακο αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται, όπως όλα τα αντιαρρυθμικά φάρμακα, μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο.
Φάρμακα για κολποκοιλιακό αποκλεισμό (AV block)
Τα φάρμακα που είναι γνωστά ως φάρμακα κολποκοιλιακού αποκλεισμού – οι β-αποκλειστές, οι αποκλειστές διαύλων ασβεστίου και η διγοξίνη – δρουν επιβραδύνοντας το ηλεκτρικό σήμα της καρδιάς σας καθώς περνάει μέσα από τον κόμβο AV στο δρόμο του από τους κόλπους προς τις κοιλίες.
Αυτό καθιστά τα φάρμακα αποκλεισμού του κόμβου AV ιδιαίτερα χρήσιμα στη θεραπεία των υπερκοιλιακών ταχυκαρδιών (SVT).
Ορισμένες μορφές υπερκοιλιακών ταχυκαρδιών, συγκεκριμένα η ταχυκαρδία επανεισόδου στον κολποκοιλιακό κόμβο και οι ταχυκαρδίες που προκαλούνται από τις οδούς παράκαμψης, απαιτούν από τον κολποκοιλιακό κόμβο να διοχετεύσει αποτελεσματικότερα το ηλεκτρικό σήμα, και εάν ο κόμβος καταστεί δυνατό να διοχετεύσει πιο αργά το ηλεκτρικό σήμα, η υπερκοιλιακή ταχυκαρδία απλώς σταματά.
Παραδείγματα β-αποκλειστών περιλαμβάνουν την ασεβουτολόλη, την ατενολόλη (Tenormin), τη δισοπρολόλη, τη μετοπρολόλη (Lopresor) και την προπρανολόλη. Αυτά μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες όπως κατάθλιψη, αργό καρδιακό ρυθμό, κόπωση, σύνδρομο Raynaud, σεξουαλική δυσλειτουργία και σπασμούς των αεραγωγών.
Μόνο ορισμένοι αποκλειστές διαύλων ασβεστίου είναι ωφέλιμοι για τη θεραπεία των αρρυθμιών. Οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, δυσκοιλιότητα, διάρροια και χαμηλή αρτηριακή πίεση.
Αντιπηκτικά
Ανάλογα με τον κίνδυνο που διατρέχετε για την ανάπτυξη θρόμβων, οι οποίοι μπορεί στη συνέχεια να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό επεισόδιο, ο γιατρός μπορεί να σας συνταγογραφήσει ένα αντιπηκτικό (αντιπηκτικό).
Αυτά τα φάρμακα εμποδίζουν την πήξη του αίματός σας και εμποδίζουν τους θρόμβους που ήδη έχετε από το να γίνουν μεγαλύτεροι.
Φυσικά, η λήψη ενός αντιπηκτικού αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας, οπότε η με τον θεράποντα ιατρό σας είναι το κλειδί και οι σχετικές αποφάσεις μπορεί να χρειαστεί να αναθεωρηθούν καθώς αλλάζει η κατάσταση της υγείας σας.
Υπάρχουν πολλές από του στόματος επιλογές για αντιπηκτική θεραπεία, όπως η βαρφαρίνη, η απιξαμπάνη, η δαβιγατράνη, η εδοξαμπάνη και η ριβαροξαμπάνη.
Όσοι λαμβάνουν αντιπηκτική θεραπεία χρειάζονται ετήσιες εξετάσεις αίματος για την παρακολούθηση της ηπατικής και νεφρικής λειτουργίας, ή συχνές (τουλάχιστον μηνιαίες) εξετάσεις αίματος εάν λαμβάνουν βαρφαρίνη.
Φάρμακα που μειώνουν τον καρδιακό κίνδυνο
Μερικά φάρμακα θεωρείται ότι μειώνουν τον κίνδυνο αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής, πιθανώς μειώνοντας τον κίνδυνο κοιλιακής ταχυκαρδίας ή κοιλιακής μαρμαρυγής, τις αρρυθμίες που προκαλούν καρδιακή ανακοπή. Μια μετα-ανάλυση 30 τυχαιοποιημένων μελετών με 24.779 ασθενείς δείχνει ότι οι β-αναστολείς μειώνουν τον κίνδυνο αιφνίδιου καρδιακού θανάτου κατά 31%.
Ο προστατευτικός μηχανισμός των β-αποκλειστών περιλαμβάνει την επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού μέσω της παρεμπόδισης της επίδρασης της αδρεναλίνης στον καρδιακό μυ, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες εμφάνισης θανατηφόρων αρρυθμιών.
Σχεδόν όλοι οι ασθενείς που έχουν επιζήσει μετά από καρδιακή προσβολή ή που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια θα πρέπει να λαμβάνουν β-αποκλειστές.
Άλλα φάρμακα που μπορεί να σας συνταγογραφήσει ο γιατρός σας εάν διατρέχετε κίνδυνο αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής είναι οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ΜΕΑ), οι αναστολείς των διαύλων ασβεστίου και το αντιαρρυθμικό φάρμακο αμιωδαρόνη.
Εμφυτεύσιμες συσκευές
Ορισμένοι τύποι αρρυθμιών ενδέχεται να απαιτούν μια εμφυτεύσιμη συσκευή που θα συμβάλει στη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού ή θα παρέχει ηλεκτρικό σοκ, αν χρειαστεί.
Βηματοδότης
Εάν ο καρδιακός σας παλμός είναι ακανόνιστος, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει βηματοδότη – μια συσκευή που λειτουργεί με μπαταρία και φροντίζει η καρδιά σας να χτυπά με σταθερό, φυσιολογικό ρυθμό.
Τοποθετείται κάτω από το δέρμα σας κοντά στην κλείδα σας, όπου στη συνέχεια συνδέεται με ένα καλώδιο με την καρδιά σας. Ο βηματοδότης παράγει ηλεκτρικά ερεθίσματα που εμποδίζουν την καρδιά σας να χτυπάει πολύ αργά ή πολύ γρήγορα.
Ορισμένοι βηματοδότες ενδείκνυνται μόνο για βραχυπρόθεσμη χρήση. Τα άτομα που έχουν βλάβη στο σύστημα ηλεκτρικής αγωγής τους ως αποτέλεσμα καρδιακής προσβολής μπορεί να χρειαστούν εμφύτευση μόνιμου βηματοδότη.
Μετά την εμφύτευση του βηματοδότη σας, μπορεί να χρειαστεί να περάσετε μερικές νύχτες στο νοσοκομείο, ώστε οι γιατροί να μπορούν να παρακολουθήσουν την απόδοσή του. Μέσα σε λίγες ημέρες, θα πρέπει να είστε σε θέση να επιστρέψετε στις περισσότερες από τις καθημερινές σας δραστηριότητες.
Ορισμένες ηλεκτρονικές συσκευές που εκπέμπουν ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία ενδέχεται να επηρεάσουν τον βηματοδότη σας. Ως πρόσθετη προφύλαξη, οι ειδικοί συνιστούν να αποφεύγετε τη στενή επαφή (λιγότερο από 20 εκατοστά από τον βηματοδότη) ή την παρατεταμένη επαφή με συσκευές όπως κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικά τσιγάρα, ζυγαριές ποσοστού σωματικού λίπους, ακουστικά MP3 και ανιχνευτές μετάλλων, και θα πρέπει να αποφεύγετε να τα έχετε μαζί σας σε τσέπες κοντά στο στήθος σας.
Εμφυτεύσιμος καρδιομετατροπέας-απινιδωτής (εμφυτεύσιμος αυτόματος απινιδωτής)
Εάν υποφέρατε από αιφνίδια καρδιακή ανακοπή, διαγνωσθήκατε με κοιλιακή ταχυκαρδία ή κοιλιακή μαρμαρυγή ή διατρέχετε κίνδυνο να αναπτύξετε μία από αυτές τις αρρυθμίες, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει έναν εμφυτεύσιμο καρδιομετατροπέα απινιδωτή.
Αυτές οι συσκευές μπορούν να αποτρέψουν τον αιφνίδιο θάνατο από καρδιακή ανακοπή, κάτι που αποτελεί τον κύριο λόγο για τον οποίο χρησιμοποιούνται.
Όπως ένας βηματοδότης, έτσι και ο εμφυτεύσιμος αυτόματος απινιδωτής τροφοδοτείται από μπαταρία και επίσης τοποθετείται κάτω από το δέρμα σας κοντά στην κλείδα σας. Σύρματα με ηλεκτρόδια στις άκρες τους συνδέονται στην καρδιά σας και ο εμφυτεύσιμος αυτόματος απινιδωτής παρακολουθεί συνεχώς την καρδιά σας.
Σε αντίθεση με έναν βηματοδότη, ένας εμφυτεύσιμος αυτόματος απινιδωτής ενεργοποιείται μόνο όταν ανιχνεύει έναν μη φυσιολογικό ρυθμό, στέλνοντας ένα ηλεκτροσόκ ή μια βηματοδοτική θεραπεία στην καρδιά σας για να την επαναφέρει στο φυσιολογικό.
Δεδομένου ότι οι εμφυτεύσιμοι καρδιομετατροπείς-απινιδωτές δεν προλαμβάνουν τις αρρυθμίες, είναι μάλλον απαραίτητο να λαμβάνετε και φάρμακα.
Ορισμένες ηλεκτρονικές συσκευές μπορούν επίσης να επηρεάσουν τον εμφυτεύσιμο καρδιομετατροπέα σας και να τον εμποδίσουν να λειτουργήσει σωστά.
Εκτός από τα κινητά τηλέφωνα, τα ακουστικά και τα ηλεκτρονικά τσιγάρα, όσοι έχουν εμφυτεύσιμο καρδιομετατροπέα-απινιδωτή θα πρέπει επίσης να ελαχιστοποιήσουν την έκθεσή τους σε:
- Ανιχνευτές μετάλλων για λόγους ασφαλείας
- Συσκευές αναπαραγωγής MP3 και ραδιόφωνα
- Ηλεκτρικούς φράχτες που χρησιμοποιούνται για τον περιορισμό των οικόσιτων ζώων
- Φορητούς φορτιστές μπαταρίας αυτοκινήτου
- Συστήματα ιατρικού συναγερμού και μενταγιόν ανίχνευσης πτώσης
Εάν δεν είστε σίγουροι για το αν μια ηλεκτρονική συσκευή θα διαταράξει ή όχι τη λειτουργία του βηματοδότη ή του καρδιομετατροπέα-απινιδωτή σας, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας ή επικοινωνήστε με τον κατασκευαστή της ηλεκτρονικής συσκευής.
